dinsdag 3 juni 2014

"Alleen echte mannen krijgen kinderen"#Altar.for.Life

"Mijn vriendin krijgt ook regelmatige vreemde opmerkingen."
"Ik kan me niet heugen dat mij ooit is gezegd: alleen echte mannen krijgen kinderen."
"Het valt me op dat het vooral vrouwen zijn, die erop aangesproken worden."

Een dwarsdoorsnede van opmerkingen in conversaties die ik doorgaans met mannen heb. Met hen ervaar ik altijd een ‘hè hè-gevoel’ in gesprekken over bewust kinderloos-zijn. Serieus, ik heb me tegenover een man nog nooit hoeven te verdedigen voor mijn niet-moederschap. Sinds ik hierover schrijf overigens, heb ik geen vervelende pijn-in-mijn-buik opmerkingen meer (van vrouwen) ontvangen. Dat wil ik hierbij wel vermelden.  

Maar even over die mannen dus, die mannen die ook kinderloos zijn - zeggen me allemaal hetzelfde, namelijk dat het hen opvalt dat vrouwen  vooral op dit onderwerp aangesproken worden. Dat valt mij ook op en daar moeten we het hier maar eens over hebben. Want alle emancipatie en feminisme ten spijt – in dit onderwerp lopen we ontzettend achter emancipatie-technisch. Hoezo? ‘It takes two to tango’, ook wanneer je kiest geen kinderen te krijgen.

Het is ook zeer opmerkelijk, want als ik dit onderwerp naar mezelf toetrek - kan ik me niet heugen dat mijn lief C. ooit aangesproken is op zijn (gebrek aan) mannelijkheid omdat hij geen kinderen heeft. En ik kan me ook niet herinneren dat zijn mannelijkheid in twijfel is getrokken omdat hij geen kinderen heeft verwekt. Nee, hij heeft zich ook nooit moeten weren tegen ‘boze mensen’ die het egoïstisch en onnatuurlijk vinden dat hij als man zich niet heeft voortgeplant.

Deursticker bij Schorem in Haarlem

Het onbegrip en de kwalificaties die vrouwen ontvangen wanneer zij geen kinderen hebben gekregen (en daar open over zijn) is soms stuitend te noemen en natuurlijk volkomen achterhaald. Lieve mensen, we leven in de 21ste eeuw…juist de één-en-twintigste eeuw. De Middeleeuwen zijn allang voorbij.

Ik hang een groot geloof aan dat iedereen die hier op aarde is zijn of haar plek heeft die niet alleen van betekenis is voor hem- en haarzelf maar ook voor de mensen om hen heen. Het is goed voor kinderen juist, om ook vrouwelijke en mannelijke rolmodellen te hebben zonder kinderen. Dat ze zien dat je een keuze hebt - dat er een keuze is, dat je een vol en rijk leven kunt leiden ook zonder kinderen.

Mijn man is hartstikke man, ik ben volkomen vrouw; wij tweeën en wij allemaal leven samen op deze aarde in de 21ste eeuw – we weten hoe naar het is om mensen buiten te sluiten in woord en daad om dat ze anders zijn of andere keuzes te maken. Dus 'doe lief'! En mocht je me een keer aanspreken, sla dan mijn echtgenoot ook niet over, wij zitten in hetzelfde huwelijk. In ieder geval de laatste keer dat ik checkte. Dank u.

Geen opmerkingen: