Ben je verlicht, dan ben je perfect#up-dated

Voor de weg naar een verlichte staat van zijn moet je langs yogi’s, guru’s, buddha’s, dai lalama’s en tonnen aan literatuur lezen over yogi’s, guru’s, buddha’s, dai lalama’s en hun theorieën, dacht ik. Om gevonden te worden en om wakker te worden moet je iedere dag aan yoga doen, puur vegatarisch, wat zeg veganistisch – WAT ZEG IK rauw eten, ieder vrij moment van de dag mediteren en altijd op standje ZEN staan. Dacht ik. En wanneer je dan eenmaal tegen het verlicht-zijn aan zit, mag je noooooooit meer ‘uit’, zijn al je invallen geniaal, klopt je hart altijd vol compassie, faal je nooit, heb je nergens meer een mening over en lach je glim iedere dag. Ben je verlicht, dan ben je perfect, dacht ik.

Verlicht dan ben je perfect, dacht ik.

Aangenaam kennis te maken, Maaike, Mrs. Aanname – c’est moi. Bovenstaande, ben ik inmiddels achter, is ver bezijden mijn waarheid. 'k Ervaar dagelijks dat de weg naar 'verlicht-zijn', ik noem het trouwens zelf liever landen in jezelf, een route is van continu (mogen) ‘beginnen’. Het is een bewust-worden en bewust-zijn – ook van je ‘valkuilen’ (note: het leven is ‘all inclusive’, dus ‘valkuilen’ bestaan eigenlijk niet). Het klinkt misschien heel gezapig, maar die ‘valkuilen’ zijn slechts (leer)momenten die de mogelijkheid bieden hier en nu opnieuw te beginnen.

Wat wel continu aanwezig kan zijn – en onderdeel is van de weg naar in jezelf landen – zo ervaar ik, is de ‘klik’ met je innerlijk stiltecentrum. De plek waar je het snelst komt door te mediteren. Maar het is dan weer niet nodig ieder vrij moment te mediteren om die klik te vinden. Wel helpt het (mij) met regelmaat te mediteren voor die klik - en wanneer je die eenmaal hebt gevonden, kan je als vanzelf uit het vaatje van overvloed te tappen. Ook overdag met je ogen open.

Wat ik bij mezelf bemerk, en ik ben geen vegatariër, veganist, of  ‘raw foodie’, ik ben het allemaal en ik eet ook nog vlees en vis, is met meer bewust-zijn vanzelf de behoefte aan bewust (zijn van je) eten groeit. Dus iets minder vlees, iets meer plantaardig en rauw maar wel allemaal op een manier die bij mij en bij dit Kikkerlandje-klimaat past. In de winter eet ik stamppot voor de goede orde en als mijn maandelijks circus (sorry heren) weer langskomt dan vraagt mijn lichaam om rood vlees en dan geef ik haar dat ook en dan lekker met gebakken champignonnetjes erbij (met dank aan chef C.). Wat ik niet eet, is waarvan bijna niets meer voorradig is en de wereld niet zomaar kan ‘bijmaken’ (denk bedreigde diersoorten).

Aan yoga doe ik niet iedere dag – zelfs op het moment niet iedere week (ik ben mijn ritme nog aan het vinden). Ik bemerk wel de behoefte van mijn lichaam en van mijn hart, ziel en hoofd, meer te willen bewegen. Fanatiek aan gewichten trekken is niet aan mij besteed, dus wandel ik zondagse wandelingen met manlief en doordeweeks na het eten wandel ik een rondje ‘snel’ (en ook hierin moet ik nog een routine vinden). 

In mijn weg zou ik heel graag retraites, yogaweken en contemplatie-weekenden, willen bijwonen. Geweldig lijkt het me. Maar ik heb daar heel vaak (lees bijna altijd) niet het geld voor. Met alle oprechtheid in mijn hart en met mijn begrensde portemonnee in de broekzak: ik vind het vaak verschrikkelijk duur (of ik heb een dure smaak). En heus ik ben wel een retraite van een miljoen Euro waard, maar ik heb het gewoon niet. Terwijl dagenlang 'stil' zijn me heerlijk lijkt - alle ruimte die dan ontstaat. Maar de eerste retraite moet ik nog meemaken en die zal low-budget zijn bovendien. Toch is het voor mijn weg niet een noodzaak, merk ik.

Guru's, yogi's en buddha's - ik kom ze niet en tegelijkertijd 'overal' tegen. Lezen over ze of van hen doe ik nauwelijks (ok, 'Grandmothers speak', 'Geheim van genialiteit' en 'De kracht van het NU' zijn een paar voorbeelden). Voor mij zijn het vooral de mannen en vrouwen die ik 'dagelijks' tegenkom, 'live' en online, die me inspireren, motiveren mij met hen en met mezelf te verbinden. Mijn guru's zijn vriendinnen met wie ik lummel en de mensen die ik online tegenkom en me kennis laten maken met hun wereld. Zo vul en voed ik mijn reis.

Iedere dag begin ik opnieuw met de weg naar ‘verlicht-zijn’ – met een lijn naar mijn stiltecentrum, mijn vat van overvloed – en mijn (lummel)vrienden als guru's = maar wel als mens en wel met alles wat daarbij hoort…

…en in alles perfect zijn hoort daar dus niet bij. Gelukkig.

# En toen ontving ik een bericht "Not perfect is just perfect enough." Van een digitale guru. Zo bijzonder hoe dit medium de lijnen korter maakt en verbindingen èn verbondenheid groter.

"There is no need for temples, no need for complicated philosophies. My brain and my heart are my temples; my philosophy is kindness."
–H. H. The Dalai Lama

'Enlightenent' - Sean Ward

You might also like StatusMaaike:inBalans? GoedGeluk(t)!