'Dwalen om te weten waar te aarden' #Dichterlijke.Vrijheid

Nooit eerder gedeeld, dit gedicht. Wil er van alles over zeggen en over mezelf die ik toen was en die toen schreef. Ergens flauw de neiging mezelf te verdedigen. Ik doe het niet. Het is een aangenaam weerzien met Maaike van 27 jaar. Grote glimlachen hier.

'Wandering through life'  Found @everythingthatcatchesmyeye.tumblr.com

Ik dool, dwaal en verdwaal in een wir-war
van woorden van anderen uit andere streken
strijk ik met mijn hand over het hart
de liefde die ik voel voor woorden
Ik vergeef me mijn gemis voor gevoel
voor woorden te verwoorden
wat anderen bedoelden

Toen ik daar doolde, dwaalde en verdwaalde
voelde ik jou, jou en jou ook Auden
voelde ik waar jullie waren, Plath en Brodsy
niet te vergeten kroegtijger Bukowski
hang naar liefde, gerechtigheid en dood
de eenzaamheid bevechtend en beminnend

Terwijl ik dool, dwaal en verdwaal in
jullie woorden, raak ik verder de weg kwijt
als een alcoholist die denkt zich beter te voelen
wanneer het bloed verdunt door de aderen vloeit
die denkt de warmte aan te raken met een pint

We dwalen allen om te weten waar te aarden