zondag 14 april 2013

Mijn hart#uit'EenbloemlezingvanMannen'

In de luwte van een nacht ver weg van nu schreef ik van 's avonds tien tot 's ochtends vijf 17 gedichten. Over de mannen die tot dan toe mijn pad hadden gekruisd. Deze verzameling woorden bundelde ik in 'Een bloemlezing van mannen'. Weinig daarvan is overeind gebleven, behalve 'Mijn hart' (vind ik), in ieder geval mijn hart. Nu nog niet in de luwte van de nacht, nou ja bijna wel is 'Mijn hart' hier wel op haar plaats.


Mijn hart

Mijn hart is een weide
met een horizon
die eindeloos is.
Er is warmte, er is leegte.
Weelderige bloemen groeien er.
En wanneer je kijkt, zie je ver
heel ver weg een stipje
dat groter groeit van gemis.

Mijn hart is een stad
met een horizon
vaak onderbroken.
Gevoelens huizen er anoniem.
Soms als je je oor te luister legt.
Dan hoor je misschien
de tranen en voel je het zout
van een pijn groot en oud.

Mijn hart is een kathedraal
met een hoog
glas-in-lood raam.
Wanneer je daar voor gaat staan
zie je ze allemaal:
de weide, de stad en
de kathedraal.

Geen opmerkingen: