De zondagen in Bunschoten-Spakenburg behoorden niet tot mijn favoriete dagen. Traag, leeg, niets niets te doen. 's Ochtends het luiden van de klokken en dan passeerden een schare aan kerkgangers ons huis en 's avonds weer. Als broerlief en ik achter op het pleintje speelden waren we vaak de enigen op straat. Christenen speelden niet buiten op zondag, mocht niet van God (nee, ik weet nu dat dat nergens in de Bijbel staat - maar toen kon je me alles wijsmaken).
Nu koester ik de zondagen, de rust, heerlijk lui en loom zijn of juist van alles om en rond het huis doen of de paden op de lanen in - de leegte van de polders tegemoet. Naar de maandagen zie ik net zo uit als toen maar nu met heerlijke zondagen om op terug te zien. Alle dagen feest: de ene dag in een traag stroperig tempo en de volgende dag vol en snel.
Dus lieve mensen welkom op deze maandag en heb een heerlijke week!
 |
| Beeld: spiegeltje.wordpress.com |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten