Sinds ik 'luchtkasteel', schrijf ik bijna iedere week een nieuwe tekst op ons raam. Dat het 'zomaar schrijven op ons raam' mij vrolijk maakt en vrijheid geeft dat voel ik wel (als ik de 'oude' tekst weghaal om ruimte te maken voor een 'nieuwe' huppelt mijn hart). Maar dat die teksten de mensen die ons huis met volgeschreven raam passeren uit hun routine halen, doen laten lachen en verwonderen - had ik niet gedacht.
Het cadeautje wat lief C. meebracht, de window marker, blijkt niet alleen voor mij een heerlijk cadeau maar voor de buren, buurtgenoten, toeristen en passanten ook! Te gek om te merken. Ze lopen langs zien iets in hun ooghoek en lopen terug: gelach, ge-ooh en ge-aah en "wie is M. van Roozendaal" dan, de collectant die vraagt "dat is toch van de zanger Maarten van Roozendaal toch" - "Ja, dat klopt" - en de buurman die nu niet doorloopt maar stopt en een praatje maakt.
Iedereen uit de routine door die blauwe letters op ons raam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten