Nr. 100! 2012 in 99 blogpost-titels plus 1#Dagintens&prachtig2012

2012 Gaat de annalen in als een ongelofelijk, intens verdrietig, gelukkig, mooi, schrijnend pijnlijk, vol en prachtig jaar. Mijn lief en ik hebben dit jaar mogen ontdekken, hoe belangrijk iedereen en de wereld ook is, wij zijn onze eerste prioriteit. Als het met ons goed gaat, als wij goed voor onszelf zorgen, elkaar liefhebben - hebben wij iedereen en de wereld ook veel meer te bieden.

2013 wordt een jaar van precies dat gestalte geven: 'getting our shit together' en dan, heel goed mogelijk parallel daaraan, de wereld een beetje mooier en beter maken. (Al vindt lief C. dat de wereld met onze aanwezigheid alleen al heel mooi is - hij zou zo maar gelijk hebben ;-)).

Maar eerst dit jaar goed afsluiten. Wat dit blog betreft, is het een heel productief jaar geweest. De urgentie om te posten was blijkbaar groot. Dus ik heb bedacht mijn jaaroverzicht te maken aan de hand van 99 blogpost-titels plus 1. Sommige zijn linkjes naar de post zelf, gewoon om nog eens te lezen - voor de liefhebber.

Maaikes (WritersBLog) jaaroverzicht 2012

Favo foto uit 2011

Januari
Favo foto's 2011   
Voornemens niets voor te nemen...of toch...
CornyCorner - mooiROODisnietlelijk
Een hele grote vliegenmepper...
In het nu

Een hele grote vliegenmepper..

Februari
BadFotoHoekje - HaarvoorHaarna (updated)
LetterWoordenZinnen
Stilte
CornyCorner - met een oranje randje

Altaar hier

Maart
Blijkbaar dankbaar
"Wat God samenbrengt, mag de mens niet scheiden"
Altaar hier
BoekenWeek
CornyCorner goes BookBonanza
Maandag is Daandag
Nieuw leven
Tegen-aan-hikken 'hick-ups'
BadFotoHoekje - 30/03/'12 NoMore

Strooien met zachtheid

April
Strooien met zachtheid
Light it up Blue
'Isa vliegt'
CornyCorner - Cooks
Battlestar Galaxy II - en weekend-taferelen
Stil
ForenZEN in 2009
Lente - eten - genieten#weekend-taferelen
Er is een land waar mensen (willen) wonen
Trots als een pauw!

Mei
Deze week
Mirror monday#I salute Roos
Zekerheid is vrijheid
CornyCorner#BloemenBloemenBloemen
Nieuwe herinneringen#1
Nieuwe herinneringen#2
Bange poeperd

Mirror monday#I salute Roos

Juni
Nieuwe herinneringen#3
Hikker-de-stik van de lach
(ander) Tempo#Over de liefde
DWZI
(Over) Pleegouderschap#Oefening in geduld
(Over) Vriendelijkheid#Als het Universum een dj was...
DWZI
Duizend-en-één kronkels en afslagen...één pad
CornyCorner#opwoensdag
(Over) Bewust geen kinderen#als vrouwen elkaar in alle keuzes steunen...
Nora Ephron: van heldin tot mijn 'good fairy'
 
Juli
(Over) Bewust geen kinderen#Als mensen elkaar (in hun keuze) steunen...
(Over) Maan#(altijd)voorherhalingvatbaar
Frida en Gerrit
(Over) Kennis#Macht en deugd verenigt u!
(Over) Druilerige dagen#Als 'surfen' je hobby is
(Over) Mijn wens#voor alle dagen geluk
(Over) Kennis.stemt.tot.Kiezen#een geschiedens
Zomeren, eerlijk (zijn) en loslaten
DWiW&WZ
  
Augustus
(Over) Kennis.stemt.tot.kiezen#hoe pak ik het aan....
(Over) Mijn held, mijn lief#wij zijn wederzijds
...naar...Bijzonder. Mooi. Veel. Leven
...ben er even niet...
(Over) Kennis.stemt.tot.Kiezen#...stemt tot nadenken...
(Over) Kennis.stemt.tot.Kiezen#...natuur(lijk) belangrijk...
(Over) Kennis.stemt.tot.kiezen#...lieve Tweede Kamer...

Pip

September
(Over) Kennis.stemt.tot.kiezen#...integer, integriteit (ik mis mijn moeder)
(Over) Kennis.stemt.tot.kiezen#...pro-life=pro-choice
(Over) Kiezen.stemt.tot.kiezen#...I want world peace
(Over) Ons#Twee jaar getrouwd!
Wat ik zag, deze vakantie#DVZI
(Over) Gekozen, de vakantie is over en lief C. sch...
Pip
Pip, tante Jel, Kick en Saar
De kleine man en Pip verstopt zich
Bakken met de kleine man en Pip is nieuwsgierig

Oktober
Pip speelt met vuur
Pip is verdrietig 
Lief dagboek#hetisalweerveeltelanggeleden
Pip wil avontuur (en wij niet)
Lief is moe#and'It's Ok'
De schaamte (allang) voorbij - een lustrum

Lief is moe#and'It'sOK'

November
Samen met Pip op herfst-schattenjacht   
Even gewoon.klein.dichtbij.fijn#omdat'vanallesvera...
"Life's a proces"#overdievanmij
Corny Corner#inWOORD
Weer een 17e in zicht#Schokje.Ik.L.E.E.F.
Een date en Pip gaat mee
Corny Corner#Artist'sWay-style'
Op naar de 100!
Even een break#totergensvolgendeweek!

Open brief aan lief

December
Pip en Tammo
Thank.U.Inspiration#onmyArtist'sWay
Open brief aan lief
Pip verheugt zich op een witte Kerst!
Een schiereiland
21 december 2011 schreef ik dit... "Als iets bij m...
Heerlijke feestdagen voor jullie allemaal
Kerst 2012
CornyCorner#delaatstevan2012
Zondag#ffGodbellen

31 december 2012
Dagintens&prachtig2012

Zondag#ffGodbellen

Als het zondag is, bel je met God. Daar schreef wijlen meneer Rutger Kopland een fijn gedicht over.

Hannes Hertog (1900-1990), Gevleugelde vrouw, kabouter en tijger

De god in mijn hersenen

Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond

ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen

ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten

wilt u god, werd er gezegd, toets dan één
wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één

en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog
één wachtende voor u en die ene bent u

ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over
moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen

Uit de bundel:
Geluk is gevaarlijk, april 2005, 4e druk

CornyCorner#delaatstevan2012

De laatste Corny Corner dit jaar waarvan de laatste tijd niet heel veel op dit blog zijn verschenen. Vandaag niet zo heel corny, wel heel fijn: tekeningen van nichtje Lara, Sam & Julia van Wieke gekregen, mijn 'Nijn' en niet zo heel fijn maar bovenal verwonderend, mijn eeuwige 'junk drawer'.

Kerst 2012

Geen witte kerst, wel bonte hartjes van mama, bonte engelen van Wieke, met kat (maal2), man en lekker eten op de bank (kijken naar foute kerstfilms) en de tweede dag was er een van veel goed gezelschap en heerlijk eten. Kerst 2012 in 'a nutshell'.

Heerlijke feestdagen voor jullie allemaal

21 december 2011 schreef ik dit... "Als iets bij mij hoort, is dat schrijven"

Als iets bij mij hoort is dat schrijven, een reden is dat ik het al vanaf mijn zevende doe. Er zijn meerdere redenen dan alleen de zojuist genoemde. Schrijven - als het een persoon zou zijn geweest - is het de getuige van mijn leven, herinnert mij aan mijn gevoel en is degene die mij inzichten (heeft) verschaft. Lees hier wat het schrijven heeft gedaan...wat het zelf schrijft over mij, over ons.

"Op een decemberochtend, ik werd wakker - een knoop in mijn maag. Ik keek om me heen en mijn kamer zag er hetzelfde uit, ik keek uit het raam en de sloot voor ons huis lag er nog steeds. Er was iets gebeurd, iets veranderd - maar wat ook al weer. Naar beneden, de kapstok aan de muur met de jassen, schouders laaghangend, had ook niet het huis verlaten. Mijn leven was voorgoed veranderd - maar waarom was alles om mij heen hetzelfde?"

In mijn jeugd speelde het 'hoofd' een hoofdrol en was het gevoel een ondergeschikt kindje. Dat besef kwam op grootse wijze boven drijven toen ik op mijn 18de een 'klap' naar binnen maakte en bemerkte dat binnen anders voelde dan dat buiten communiceerde. Dat vermoedde ik al op mijn 7e op die ene decemberochtend, dat gevoel kwam terug weer op een decemberochtend op mijn 8ste en ook op mijn 15e kwam dat gevoel naar boven drijven. Allemaal 'klapjes' naar binnen - die toen nog niet resoneerden. Mijn schrijven is mijn getuige

Op mijn 18de constateerde ik een levenslange discrepantie tussen hetgeen dat ik tot dan toe in mijn dagboek schreef (ik schrijf al vanaf mijn zevende in een dagboek) en hoe ik in het dagelijks leven vaarde. Het schrijven was het voelen - het dagelijkse handelen was vanuit het hoofd leven. Het was ook toen dat ik erachter kwam dat de beslissingen die ik nam gebaseerd op mijn voelen veel sterker waren en meer zeggingskracht hadden dan wanneer het hoofd sprak. Kortom, achteraf zag ik en hoorde ik de stem van mijn gevoel met terugwerkende kracht en dat betekende dat de toekomst niet meer geleid kon worden door het hoofd. Die hoofdrol was vanaf dat moment voor mijn voelen weggelegd. Mijn schrijven is mijn getuige.

Dat besef betekende niet dat ik vanaf mijn 18e volkomen in harmonie en alleen vanuit mijn voelen mijn vrijheid ervaarde en volledig benutte. Integendeel. Vanaf dat moment begon een reis die tot op de dag van vandaag duurt. Een reis die je de ontdekking van mijn gevoel - van mijn 'zelf' kunt noemen. Klinkt wat zweef, maar in dagelijkse termen: deze reis behelst een grondige kennismaking met mijzelf, en laat zich het best omschrijven als 'never a dull moment'. Details zijn interessant maar te talrijk voor dit hoekje op het wereldwijde web, maar het inzicht dat het grootst van alle inzichten tot nu toe is; als je het zoeken loslaat, vind je (en dat is wat je wil, vinden) en word je gevonden (ook zo prettig). Mijn schrijven is mijn getuige

Gedurende de kennismaking met mijzelf begrijp ik achteraf waarom ik dansen altijd heerlijk heb gevonden (in je lijf - niet in je hoofd), waarom schrijven zo fijn is (de schoonheid van taal en de (helende) kracht van woorden) en waarom stilte zo oorverdovend overweldigend geweldig is (in de stilte laat het gevoel van zich horen - of niet - ook goed). Al deze dingen ben ik in mijn volwassen leven opnieuw gaan doen, maar vanuit een vernieuwd bewustzijn - waardoor ik er des te meer van geniet. Mijn schrijven is mijn getuige

Dit alles klinkt wat zwaar, maar het komt erop neer dat alles wat zich in het hier en nu afspeelt - mijn keuze is of in ieder geval gevolg van mijn keuze(s). Bevalt iets me niet - kies ik anders. Wil ik iets anders - stel ik mijn keuze bij. Wil ik iets nieuws - maak ik een nieuwe keuze. En met kiezen bedoel ik ook ernaar handelen.

Dit geldt voor alles: voor het eten dat ik bereid, voor het werk dat ik doe, voor de vrienden met wie ik omga, voor het huis waarin ik woon en voor de partner met wie ik samen ben. Alles gebaseerd op mijn gevoel; dus dans ik (weer) schrijf ik (nog steeds) en laat ik op gezette tijden de boel de boel voor een dosis stilte (nu in kleermakerszit - vroeger op de bank starend naar buiten naar de voorbij varende wolken). Mijn schrijven is mijn getuige

Waar mijn kennismaking met mijzelf in het begin gepaard ging met nieuwe inzichten of hernieuwde inzichten, gaat deze reis nu ook gepaard met 'leven', doen en ervaren. De rode draad in alles is mijn schrijven. Ik schrijf vanaf mijn zevende; al 30 jaar. Zowel voor mezelf (binnen) als voor anderen (buiten). Zowel om het proces als voor het resultaat (daarom dit blog).

Een schiereiland

Niet een nieuwe, wel een mooie. Zoals ik me voel dezer dagen.

Een schiereiland

Graag wil ik een schiereiland zijn/
niet alleen in een grote zee maar met een lijn tussen jou en mij/
dan kan ik alleen zonder eenzaam te zijn/
trek ik aan ons lijntje bij geluk of pijn/
kunnen we alles samen delen en toch op ons zelf zijn/
een schiereiland....
...met een lijntje, tussen jou en mij.

Beeld: 

http://members.home.nl/yvonned/Mandala/set%20C/pages%20C/C10%20mandala%20samen%20sterk.htm

Pip verheugt zich op een witte Kerst!

Hoe het kan, kan het maar steeds als Pip beneden is en de radio staat aan, komt 'I am dreaming of a white Christmas' voorbij. Om inmiddels gek van te worden. Pip die geholpen door haar nieuwsgierigheid weet wat 'a white christmas' betekent, verheugt zich dan ook op een witte kerst. Kerst betekent sneeuw en sneeuw betekent Kerst.

De foto's van vorig jaar helpen niet, want inderdaad er was wel wat aan sneeuw buiten tijdens Kerst. Zie onze voortvarende, doortastende, altijd haar zin willen hebben Pip maar eens te overtuigen dat Kerst in Nederland niet automatisch betekent: sneeuw. "Het heeft vorige week toch ook gesneeuwd, waarom dan niet met Kerst?", is dan haar repliek. Ik kan haar nu het een en ander uitleggen over hoge en lage drukgebieden en sneeuw/hagelvorming, maar Pip's werkelijkheid heeft daar geen boodschap aan.

Eind december 2011

Dus mag lief C. steeds op zijn Sneeuw-app kijken (buienradar) om Pip steeds weer te moeten overtuigen dat zelfs zoiets moderns als zijn app niet kan voorspellen of het op Eerste Kerstdag zal sneeuwen. "Pfff, wat stom", vindt Pip. Heel stom misschien, maar haar fixatie op sneeuw begint voor ons nu vooral stom-vervelend te worden. Lief C. wordt er zelfs chagrijnig van. En ik ben er zo onderhand ook wel klaar mee. Ik wil nog maar één ding, een witte Kerst. Laat het alsjeblieft sneeuwen, zijn we weer voor een jaar klaar.

PS Pip die nu voor het raam zit de sneeuw aan te moedigen, dat is dan weer wel heel schattig; "Kom maar sneeuw, toe dan. Je kan het. Echt".

Open brief aan lief

Lieve lief, ik heb je zo lief.

Van alles tot niets en nog veel meer. Van altijd bemind tot nooit meer hartzeer. Van jou ja tot utopia, van niet de hele tijd achter elkaar tot alle dagen van het jaar. Lieve lief.

Ik heb je lief van je kop tot teen. Van je weer en heen, van neusvleugel tot puntje oor, van je bergschoenen tot oranje ribbroek, van jouw lezen tot je lezen als een heel goed boek. Van je lach en ook van je traan, van de zomerse zon en de halve sikkel tot vol als onze maan, van hermetisch vers met veel dissonant, van abstract tot zijïge rijm. Van jouw ons huis tot hand-in-hand.

Lieve lief, ik heb je zo lief. Van je belegen taal tot de kaas op het brood. Van dit leven altijd tot later. Van de hemel, het vuur, de lucht en het water. Van jouw steenbok tot mijn schorpioen. Van jouw laten tot mijn tuut-de-tuut doen. Van je lach tot je beetje haar. Van nooit liegen tot altijd waar. Van de polder waarvan wij kinderen zijn tot de duinen aan zee.

Ik hou van jou eindeloos en begrensd. Van zeer bemind tot heel gewenst. En zie ik jou graag daar en straks maar nog veel liever nu en hier.

Lieve lief, wat heb ik je toch lief.

-x-
Maaike

Thank.U.Inspiration#onmyArtist'sWay

Onlangs ben ik op het wankele pad van mijn 'Artist's Way' geraakt. Om een slinger te geven aan mijn willen cre-eren maar niet kunnen. Een vacuüm van zoveel ideeën en niet weten waar te beginnen of hoe. Accepteren een 'continue beginner' te zijn is stap 1, dit te koesteren is stap 2 - en stap 3 is dankbaarheid en -zijn alom.

Thank.U.Inspiration

 

Pip en Tammo

Het is bijzonder hoe Pip meer en meer echt onderdeel van ons toch wel 'aparte' gezin wordt. En naarmate ze langer bij ons woont, komt ze in situaties terecht die niet altijd prettig zijn. Tammo bijvoorbeeld vindt Pip niet zo leuk en hij voelt zich thuis genoeg, ook bij Pip, om haar dat te laten blijken. Pip heeft daar moeite mee.

Een paar dagen geleden kom ik thuis van werk. Een lange trage dag. Mijn routine als ik thuiskom is, licht aan, sleutels op de tafel en dan naar de keuken - de theeketel opzetten. Terwijl ik zo mijn rout(in)e bewandel hoor ik een gesnik en een gesnif. Pip. Ik draai me om, want ik heb haar volledig gemist. En ja hoor, daar zit ze op de bank opgerold als een bolletje wol. Een kleine hoopje Pip.

"Wat is er met jou aan de hand?" Ze kijkt me met waterige oogjes aan. - "Ik voel me vreselijk - een knoop in mijn maag en mijn keel lijkt wel te worden dichtgeknepen door hele grote handen. 'k Ken dit helemaal niet. Moet er van huilen." Hoewel ik Pip's gevoel wel (her)ken, snap ik niet waar het bij haar vandaan komt. Eerst maar thee. Dan kan haar knoop oplossen en kan ik weer warm worden.

Als ik in de keuken de thee klaarmaak glij ik bijna uit... Een van de katten heeft iets te snel en teveel gegeten. Ze leren het ook nooit. Vooral Tammo is een enorme schrokop. Ik ruim de rommel op en ga daarna met thee en iets lekkers naar Pip die nog steeds als een hoopje ellende op de bank zit. Ze heeft echt last.

Ik breng het gesprek op iets anders, om haar een beetje af te leiden. "Was ik toch net in de keuken Pip, glij ik bijna uit. Ik denk dat Tammo weer te snel gegeten heeft. De flapdrol." En dan begint Pip onbedaarlijk te huilen. "Jahaa, dat weeheeet ik en dat is mijjjhhhiijjnn schuhuuuld", snikt ze hardop. "Jouw schuld, welnee joh. Je weet toch dat Tammo altijd en te veel en te snel eet." Tammo purt heel tevreden naast me en ik kijk 'm aan. Hij kijkt me iets te tevreden.

"Zeg Pip, zegt Tammo dat het jouw schuld is?", vraag ik - de puzzelstukjes beginnen nu op hun plek te vallen. Tammo purt. Pip knikt. "Weet je Pip, je moet niet alles geloven wat Tammo zegt. Daarbij, je weet toch dat dat niet waar is." Ze knikt weer maar lijkt niet overtuigd. Tammo purt nog steeds. "Straks is Corneel thuis en die zal met Tammo over hebben dat hij dit natuurlijk niet mag doen. Maar jij mag je best wat minder aantrekken van wat Tammo zegt."

Ze kruipt tegen me aan en kijkt naar Tammo..."Flapdrol" hoor ik haar fluisteren. En Tammo vlucht naar boven.