Soms...een 'break is all it takes'

Soms...een 'break is all it takes'. Dus ik ga even 'off'. Vanbinnen ga ik als een trein - maar het tempo mag getemperd worden. Want van binnen naar buiten vraagt om 'rust'. Dus soms... Zoals nu.

Beeld: ayearwithoutmirrors.com

Thank You Winter

De winter is aan haar laatste etappe toe. Het zal echt niet lang duren voordat de Lente haar intrede doet. Hoewel deze winter echt mijn winter is, gun ik degenen die zo toe zijn aan licht & warmte de Lente. Ik ben er als het zover is ook echt wel klaar voor. Maar voor nu een laatste en o zo schone winterplaat!

Winter, Thank You.

I-N-Spi-R-A-T-iE

'Life' - Christofoor

                                                   
                                         

Geen inspiratie is ook inspiratie ;-)

                                   

                                     

Bijzonder/Intiem

Iedere dag voel ik het en iedere dag vind ik het nog steeds bijzonder. Lief C. en ik zijn bijna tweeënhalf jaar getrouwd (en zevenenhalf jaar samen) en er gaat geen dag voorbij dat ik het niet bijzonder vind. Ik vind het steeds beter bij ons passen. Het voelt intiem en die intimiteit voel ik dagelijks en ervaar ik dag in dag uit als heel bijzonder.

Ik kan me heel goed herinneren dat - hoewel ik stiekem  wel wilde trouwen - ik lang naar buiten toe zei dat ik er niet in geloofde. Mijn gescheiden ouders waren mijn (enig) steekhoudend argument. Dat zou mij niet gebeuren en dus was trouwen een 'no go'. Toch was er tegelijkertijd een stem in mij die zei dat het heel mooi is om je verbonden te voelen en die verbondenheid in vorm van een verbintenis (huwelijk) te bezegelen.

Vlak voordat lief C. als lief C. in mijn leven kwam, was mijn op dat moment laatste relatie net gestrand. En vlak voordat lief C. in mijn leven kwam, bedacht ik: Ok, zo is het dus voor mij ik ben die 'maffe' zus, dochter en tante die af en toe een vriendje heeft. En op dat moment was dat helemaal okee. Ik woonde in mijn prachtige luchtkasteel in Amsterdam, schreef naar hartenlust, danste & vierde het leven en ik maakte heerlijke avonturen mee. Af en toe een vriendje is ook goed.

Tja...het liep anders. Niet veel later bevond ik me in een paringsdans met mijn lief C. waarbij overgave en weer terugtrekken het adagium was. Mijn adagium welteverstaan. Jongen, wat had ik een twijfel maar wat was ik verliefd. Maar wat had ik een twijfel, ook al was ik verliefd. Ruim twee jaar heeft het geduurd voordat ik me overgaf - dat was in Café Louter.

Café Louter, een beeld dat ik nooit meer vergeet. Ik liep naar binnen, lief C. was daar al en hij stond op. Hij stond op! Ineens stond daar mijn man te midden van alle mensen mijn man te zijn - toen wist ik wat ik al twee jaar voelde: met hem trouw ik en met hem durf ik mijn wiebelige manier van mijn levenspad te bewandelen te delen. Zoals ik al zei: Iedere dag voel ik het en iedere dag vind ik het nog steeds bijzonder.

Voor F., voor haar zachte kracht

Het zijn 'ouderwetsche woorden' voor het ultiem tijdloze: liefde. Woorden van iemand anders, van Henriëtte Roland Holst. Woorden voor iemand anders, voor lieve F., sterk en zacht. Voor haar Zachte Kracht.

Zachte krachten

De zachte krachten zullen zeker winnen
in ’t eind -- dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.

De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de groote zaligheid beginnen
die w’als onze harten aandachtig luistren

in alle teederheden ruischen hooren
als in kleine schelpen de groote zee.
Liefde is de zin van ’t leven der planeten

en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen
’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:
naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

Henriëtte Roland Holst - 1869-1952

'FromthewombofWinter'#naarBornfromthewombofSilence-byJenniferTerran

De winter was voorbij en toen was daar de winter. Waar de lente even leek op te komen, is het nu - terwijl ik schrijf - guur, grijs en koud. Het sneeuwt. Het komt mij zeer wel uit. Ik ben helemaal nog niet klaar voor de lente, ik ben nog helemaal niet klaar met de winter. Het is een nieuwe kennismaking met de winter nu - die mij zo bevalt - en hoe de winter onmisbaar blijkt voor mijn proces - mijn 'Artist's Way'.

In oktober kreeg ik van lief C. 'The Artist's Way'  van J. Cameron kado en wat een kado. Een manier om, in mijn woorden dan, creatieve ideeën en ingevingen te kunnen manifesteren of materialiseren. Voor mij gold toen en in iets mindere mate nu: ik heb de ideeën en ingevingen en ze kunnen levensvatbaar zijn - maar omzetten in iets concreets daar heb ik moeite mee. Ik ben van de romantiek van de leegte en het blanco vel: het kan nog alles worden. Zodra je één stap zet in het creëren kan iets natuurlijk ook mislukken.
(Zo kan je faalangst namelijk ook omschrijven :-)).

In november ontmoette ik na lange tijd een dierbare vriendin. Zij is niet een vriendin in de zin van veel zien en bellen en afspreken en ook niet in de zin van elkaar heel goed kennen, zij is een vriendin die door haar muziek met mij meereist. Haar muziek is waar ik ben. Waar ik woon is haar muziek. Zij is muzikante, singer-songwriter Jennifer Terran en in november vorig jaar zag ik haar voor het eerst in zes jaar, ze was hier om haar nieuwe cd 'Born from the womb of Silence' te promoten. En zij wees me erop: 'Winter is part of the creative process, don't resist it. All of the seasons are beautiful and nescessary.'

Die woorden las ik daarna menigmaal om ze te voelen - echt resoneren deden ze niet... Maar toen was daar de winter. De sneeuw. De stilte, het gedempte geluid en de behoefte naar binnen te willen gaan - zelf stil te zijn en de ruimte te ervaren waarbinnen vanalles kan ontstaan. Inmiddels voel ik leven ontstaan en ideeën tot leven komen. Maar het is nog jong en pril het heeft nog even de winter als baarmoeder nodig om sterker te worden, te groeien. Deze nieuwe kennismaking met de winter en de rol die het heeft in mijn ontwikkeling is magisch - voor die magische ontwikkeling is het voor de lente nog te pril.

Heel veel warme wintergroeten 'from the womb of winter'.

Wintertijd - laat mij maar heerlijk winteren

Bij gebrek aan blogpost gister, mijn twittercolumn van vandaag.

Wintertijd: naar binnen, bezinnen, creëren & verzinnen. Laat mij nog maar heerlijk winteren#twittercolumn twitter.com/MaaikeTweets/s…
— Maaike van der Werff (@MaaikeTweets) 12 februari 2013

...dat ooit verweesde hart#up-dated

Het trekt nog steeds

aan mij

Het was maar een even

dat van ons

het voelt als 'n leven

dat van ons

het trekt nog steeds

sindsdien is mijn hart verweesd

sindsdien is mijn hart verweesd

het trekt nog steeds

dat van ons

maar je bent er en

je trekt je terug

je bent er en dan

verdwijn je vlug

jij trekt nog steeds

sindsdien is mijn hart verweesd

sindsdien is mijn hart verweesd

 Open het zich nu zacht

voor mij

het was maar een even

en het was geen leven

voor mij

opent het zich nu zacht

dat ooit verweesde hart

Bloemen&Knutsels#up-dated

Bloemen èn knutsels (van Lara) sieren de woonkamer. Daar word ik blij van.

Nieuw project #twittercolumn#een nieuw feestje :-)

Lummeltijd is voorbij. Voor nu. Later lummelen kan altijd. Nu nagenieten en verheugen op later lummelen:)#twittercolumn twitter.com/MaaikeTweets/s…
— Maaike van der Werff (@MaaikeTweets) 5 februari 2013

Lummeldagen#DomweggelukkigindeSt.Annastraat

Ken je dat, ben je vrij en dan moet je vanalles. Ik moet altijd vanalles...van mezelf. Meedogenloos ben ik daar soms in. Maar niet jong geleerd, wil niet zeggen dat je niet alsnog (iets) kan leren. Ook op mijn 38ste blijk ik in staat te leren lummelen.

Donderdag 31 januari 2013
Lummeldag 1

Lummeldagje 1 met me, myself and I and I and let's not forget myself. We hadden het heel gezellig ;-)

Vrijdag 1 februari 2013
Lummeldag 2

Dag 2 was het 'wat zal ik es gaan doen'-dag. En daar dan heeeeel lang over nadenken. Gelukkig verkeerde ik in goed gezelschap:me myself and I. Dat scheelt :-)

Dat verklaart mijn afwezigheid afgelopen vrijdag op dit blog. Moeten is prima, maar willen en hoeven is veel fijner! Zoals vriendinnetje Daantje D. opmerkte: "Er moet meer gelummeld worden." - Amen.