(Over) Kennis.stemt.tot.kiezen#...integer, integriteit (ik mis mijn moeder)...

Tja, daar ga ik...met een bug in mijn blog gevolgd door één in mijn lijf...daar ga ik..met mijn belofte tot en met de verkiezingen iedere dag over kiezen te bloggen. De bug in mijn lijf verliest met de dag aan kracht en de bug in mijn blog, bleek een hick-up te zijn en geen bug. Ook goed. Mij restte de afgelopen week in elk geval niets anders dan in bed, met thee en zakdoeken in handbereik naar de radio te luisteren... Wat is dat toch een geniaal medium...maar wat voel ik me suf geluld over de politiek, over de verkiezingen - ik voel een ander soort bug opkomen. Zulks echter geheel terzijde... Beloofd is beloofd, bug of geen bug, bloggen zal ik!


Bug of geen bug, bloggen zal ik!

Naast de stemmen op de radio, werd ik, zoals altijd als ik een griep te pakken heb, geplaagd door een andere stem, die van mijzelf. "Geef je er nou gewoon maar aan over, dat is beter voor je, gezonder ook - niet vechten maar loslaten", was zo'n zin in mijn hoofd (dat gevuld was met hele dikke stroefe watten). Maar ook het mantra "Politiek is een personality contest geworden" kwam langs (ja, echt een hele nutteloze...anyway) of wat dacht je van "Zweven is leven (dank je wel Daan D.), lang leven de zwevende kiezer?!?!?" en ik dacht aan mijn moeder en zij deed mij op haar beurt weer denken aan integer, integriteit. (Volg je het nog een beetje?).

Dat van mijn moeder moet ik denk ik wel uitleggen. Mijn moeder is voor een hele lange periode politiek actief geweest. Vanaf begin jaren '80 tot en met de eerste jaren van de 21ste eeuw. Eerst lokaal en later ook provinciaal. Altijd met een heilig geloof in sociaal democratie, in iets kunnen betekenen voor anderen en het geloof in verandering (ten goede). Nu weet ik dat ik over mijn moeder niet geheel objectief kan schrijven, ik bedoel 'het is mijn moeder!'. Zij heeft mij gedragen, gebaard, opgevoed en veel meer. Maar waar ik nu zo een behoefte aan heb, daarvan is mijn moeder gemaakt: integriteit. Ik geloof heilig in het altijd integer handelen van mijn moeder toen ze politiek actief was (en ook buiten het politieke bestaan).

Haar geloof in de democratie als de manier om te besturen, om tot besluiten te komen - om over te gaan tot handelen heb ik enorm bewonderd. Zij kon geweldig goed 'verliezen' door na een besluit dat genomen was, waarmee zij het oneens was, mee te werken aan de uitvoer daarvan. Zij zei dan: "Het is mijn taak om te zorgen dat wat er gebeurt, door een meerderheid besloten, zo goed mogelijk gebeurt." Ik vind dat van een enorme integriteit getuigen... Ik mis dat nu. Eerst meewerken, dan terugtrekken en erop afgeven (denk aan Wilders die zich uit het Catshuis-overleg terugtrok, of wat dacht je van het CDA: eerst voor de langstudeer-boete en nu 'ineens' niet meer...etc..).|Ik heb haar ook nog nooit horen 'bitchen' (excusez-le-mot) over andere collega-politici. Het over-en-weren tussen de heren en vrouwen politici nu, het voelt een beetje onaangenaam aan.

Ik mis mijn moeder als politica. Dan kwam er tenminste iedere avond iemand thuis met een verhaal, een verhaal over democratie, hoe je eraan meewerkt ook al heb je je punt verloren, hoe mooi het is als je door middel van democratische besluitvorming de wereld een klein beetje kan veranderen...ten goede. Nu heb ik mijn moeder gelukkig nog als moeder...maar 'zij': Roemer, Rutte, Sap, Samson en al die anderen die ik niet genoemd heb, kunnen nog wel het een en ander leren van de politica die mijn moeder was. Want Jel (mijn moeder heet Jelleke) die kan het WEL! Kennen, mijn moeder kennen, stemt tot kiezen.

Want Jel die kan het WEL!