Zaterdag wandelde ik met mijn vader door 't Hoge Land, 't Hoogelaand op z'n Gronings. Het land waar de ouders en voorouders van mijn vader vandaan komen. Het land op z'n mooist bezongen door Ede Staal. Ik ben er nog stil van.
 |
"'t Hogelaand"
't Is de lucht achter Oethoezen
't Is 't torentje van Spiek
't Is de weg van Lains noar Klooster
En deur Westpolder langs de diek
't Binnen de meulens en de moaren
't Binnen de kerken en de burgen
't Is 't laand woar ik as kind
Nog niks begreep van pien of zurgen
Dat is mien laand, mien Hogelaand
't Is 'n doevetil, 's durpsstroat
't Is 'n olde bakkerij
't Binnen de grote boerenploatsen
Van Waarvum, Oskerd, zo noar Mij
't Is de waait, 't is de hoaver
't Is 't koolzoad in de blui
't Is de horizon bie Roanum
Vlak noa 'n dunderbui
Dat is mien laand, mien Hogelaand.
't Is 'n mooie oavend in maai
'n Kou houst doeknekt in 't gruinlaand
Ik heb veur d'eerste moal verkeren
En vuil de vonken van dien haand
De wilde plannen dij ik haar
Komt sikkom niks meer van terecht
Totdat de nacht van 't Hogelaand
'n Donker klaid over ons legt
Dat is mien laand, mien Hogelaand...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten