maandag 30 september 2013

Wij.zijn.elkaars.Spiegels#Al.Tijd

Zometeen lees je de woorden van Brad Pitt. Een bloedmooie man, maar ook een wijs man. Je leest zo ook waarom.

In het hier en nu is mijn verbondenheid met lief C. altijd prioriteit nr. 1 en wij zijn daarin en in alles wederzijds. Maar de woorden van mister Pitt herinneren me meer dan ooit aan dat we elkaars spiegels zijn - ALTIJD en dat onze woorden en daden in onze relaties heel veel impact hebben - ALTIJD.
Daarom dat ik zijn tekst hier met jullie deel. Heel inspirerend.



Brad Pitt over zijn liefde Angelina Jolie.

"My wife got sick. She was constantly nervous because of problems at work, personal life, her failures and children. She lost 30 pounds and weighted about 90 pounds. She got very skinny and was constantly crying. She was not a happy woman. She had suffered from continuing headaches, heart pain and jammed nerves in her back and ribs. She did not sleep well, falling asleep only in the mornings and got tired very quickly during the day. Our relationship was on the verge of a break up. Her beauty was leaving her somewhere, she had bags under her eyes, she was poking her head, and stopped taking care of herself. She refused to shoot the films and rejected any role. I lost hope and thought that we’ll get divorced soon…

...but then I decided to act. After all I’ve got the most beautiful woman on earth. She is the idol of more than half of men and women on earth, and I was the one allowed to fall asleep next to her and to hug her. I began to shower her with flowers, kisses and compliments. I surprised and pleased her every minute. I gave her a lot of gifts and lived just for her. I spoke in public only about her. I incorporated all themes in her direction. I praised her in front of her own and our mutual friends. You won’t believe it, but she blossomed. She became better. She gained weight, was no longer nervous and loved me even more than ever. I had no clue that she CAN love that much.

And then I realized one thing: the woman is the reflection of her man.

If you love her to the point of madness, she will become it."

Brad Pitt 
 
 

De tekst heb ik gevonden via Adam Danyal zijn Facebook-pagina.
 

maandag 16 september 2013

8 jaar Zoenen 3 jaar Getrouwd#FEEST FEEST FEEST!

Een iets trager blog-ritme. Dat bevalt goed - zo heb ik tijd om verhalen te verzamelen, MoederAltaar te vertalen en mooie plannen te maken (waarover later meer). Maar deze week draait om ons, om lief C. en ik - wij zoenen deze week 8 jaar en zijn deze week 3 jaar getrouwd!

 

 Deze week zijn lief en ik een paar dagen vrij. Heerlijk uiteten en naar Concerto kekke jazz ceedees kopen :-) FEEST FEEST FEEST!


maandag 9 september 2013

Inspiration.Corner#not.a.Corny.Corner(byNight)

Hoe korter de tekst, hoe langer de titel. Maar wat ben ik blij met mijn Inspiratie.Hoek op zolder. Lekker 'bubbelen in mijn luchtkasteel', zoals lief C. zo treffend zegt. (Er volgt natuurlijk ook een foto van deze hoek 'by day' :-))

vrijdag 6 september 2013

Ironie: oordeel over een oordeel = ook een oordeel#time.to.(have).GUTS!

Zure recensies. Kattige opmerkingen. Gezeur, gezeik, meningen om niets. Roddelen. Veroordelen. Oordelen. Bittere reacties. De ironie is dat ik daarover een oordeel heb.

Wat ik besloten heb, op een cynisch grapje op z'n tijd na, dat allemaal los te laten - ook mijn (ver)oordelen daarover.

Het moge duidelijk zijn - geen lappen tekst voor nu op dit blog. Wel mijn contemplaties in jullie licht zetten.

Beeld: studiovlijt.nl

Het is zo belangrijk dat niemand verdwijnt in het donkerte, en meningen kunnen dat doen. Laatst vroeg ik me hardop af: 'Je kan een mening hebben over wat slecht en goed is, maar is het hebben van een mening wel ergens goed voor'. Je zou daarmee zomaar iemand van zichzelf (zijn) weerhouden.

Ik wens jullie allemaal alvast een heel mooi weekend toe met heel veel mooie woorden :-).

Morgen haal ik mijn schrijftafel op voor de inspiratiehoek op zolder. Time to (have) 'guts'!

woensdag 4 september 2013

Kwetsbaar.Groot.Loslaten#Up-dated.Big.Time

Deze dagen word ik enorm geconfronteerd met een enorme kwetsbaarheid die in mij huist. De confrontatie wordt des te groter als het zich voordoet in de vorm van een bericht over een onbekende die het leven achter zich heeft gelaten.

Het leven is me nu te dierbaar. Maar levenspijn is voorstelbaar. Van die pijn weet ik maar al te goed. Ik ben me deze dagen meer dan bewust, hoe groot de rol van mijn moeder is geweest in mijn leven (lees ook: ademen) nu.

...
Dan is het ook nog zo dat ik het haar met mijn ‘niet-altijd-goed-met-mezelf-kunnen-vinden-periodes’ niet makkelijk heb gemaakt. Er zijn periodes geweest dat ik wel op haar moest leunen want in mezelf vond en had ik het niet. Ze heeft me soms letterlijk door de dag heen geholpen op een manier die doortastend en liefdevol was. Op momenten dat ik het licht niet zag – pakte ze resoluut mijn hand. Zonder twijfel, ongetwijfeld met verdriet, maar vooral met een ongekende ‘ik geef het en jou niet op-mentaliteit’. Iedereen die een beetje blij met mij is op dit moment, is haar eigenlijk wel een dank je wel verschuldigd. En niet in de laatste plaats ikzelf.
...

Schreef ik op 3 december 2009, als ode aan mijn lieve en hele sterke moeder.

De kwetsbaarheid nu trilt me in een richting van heel groot loslaten (anders kan ik het even niet zeggen, sorry voor de nuchtere lezers van dit blog). Het is als een groot STOP-en-MAAK-RECHTSOMKEERT-bord met daarnaast het WEG-en-ONBESTEMMING-onbekend-bord en daarnaast het DOE-HET-NU(hetnogkan)-bord.

Ok...ok...laat me eerst even schrap zetten en diep inademen voordat ik (los)ga...


Embarking on a journey that pretty much feels how this image looks. Unknown
fairytale-like and scary as well as exiting. 

maandag 2 september 2013

De.Muzenaar#Not.my.(writers)Block (up-dated)

Soms valt iets snerpends samen.

Afgelopen vrijdag. Vind ik een gedicht uit 2003.
Het voegt meteen met waar ik het vandaag over wilde hebben. Mijn 'minor' block (dus toch).

Vandaag. 'k Lees over het heengaan van iemand voor mij onbekend. Maar een muze, zo lees ik.
Dus laat ik mijn 'minor' block voor wat het is, want dat is een passant. Godzijdank.

Dus ik vond vrijdag dit gedicht en het gaat inmiddels helemaal niet meer over mij of mijn 'minor' block.

Beeld: Atelier Vrijspel

Voor iedereen die een keer van zijn of haar muze of muzenaar afscheid heeft moeten nemen of nu afscheid neemt.

De muzenaar kijkt op
hij heeft zijn taak
naast zich neergelegd
Leven inspireert niet meer
wordt er gezegd
Hij draagt een oud zeer
en dat zit hem in de weg.


De muzenaar staat stil op
kijkt nog even achterom 
strooit laatste woorden na
'Het is mooi geweest - ik ga'

- Maaike - 2003 -