Een andere aanleiding voor mijn nieuwe project is mijn 'Nu', of beter gezegd mijn 'Nu' een paar maanden geleden. Met de keuze die ik heb gemaakt en hoe alles is gegaan, was niet iedereen even blij met mij. Hoe begrijpelijk ook, dat was wel het begin van een periode van afgesneden voelen van een aantal mensen die tot dan toe veelvuldig in mijn leven aanwezig waren.
Een enkeling durfde me op te zoeken, de meesten niet. Ik kon mijn verdriet om wat voorbij was niet delen, maar ook niet het prille geluk. Gelukkig transformeerde het eenzaam voelen niet in eenzaam zijn. Het zette niet door. En dat dank ik aan mezelf in eerste instantie en aan degenen die wel aanbleven en aan Mr. Big, mijn lief.
Als je je 'een' voelt en 'een' bent met jezelf en de keuzes die je maakt, kunnen zich wel momenten van eenzaam voelen voordoen - maar meer ook niet. Eenzaam zijn volgt wanneer je je in eerste instantie van jezelf afgesneden voelt en meestal gebeurt dat wanneer je jezelf niet voedt met wat goed voelt en wanneer je niet doet wat je hart je ingeeft.
Maar de momenten van eenzaamheid in de afgelopen periode waren aanwezig genoeg om te voelen 'hierover ga ik schrijven'. Een gids door de eenzaamheid heen een gids van eenzaamheid naar eenheid. Er is hierover al veel geschreven, maar ik verkeer in de illusie dat ik er wat aan toe te voegen heb.
Vraag ik me wel af of jullie weleens eenzaamheid of eenzaam voelen hebben ervaren en wat deden jullie toen? Deel het, hier of bericht me. Want een ding is zeker 'delen is helen'.
4 opmerkingen:
Wat een mooi idee. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je hier veel over te schrijven hebt en dat je anderen daar weer een plezier, of een beetje hoop of gewoon wat warmte mee kunt geven. Eenzaamheid is denk ik iets wat een ieder wel eens voelt, soms heel klein, soms heel groot. Zoals ieder ander heb ook ik mijn ontmoetingen met de eenzaamheid gehad, een gevoel dat ik zowel als vriend en als vijand ervaar. Die eenzaamheid erkennen en er iets mee durven/aan doen is een heel leerproces op zich. In de afgelopen paar jaar zijn er diverse momenten geweest waarmee ik hier voor mijzelf aan de slag moest gaan. Hoe en wat vind ik verder niet iets voor in een reactie onder een bericht, maar mocht je meer willen weten over mijn ervaringen met eenzaamheid, voel je vrij om contact met mij op te nemen hoor. Voor nu wens ik je in elk geval heel veel succes met dit nieuwe project.
Lief Fotootjevandaag, dank voor je uitgebreide en zo open reactie. Ik herken me heel erg, in zoals jij treffend zegt, in 'Die eenzaamheid erkennen en er iets mee durven doen is een heel leerproces op zicht.' Als ik die van je mag gebruiken, met credits natuurlijk...graag :-). Ik zal je zeker benaderen, want ik ben heel geïnteresseerd in jouw ervaring specifiek. Heel veel liefs, en nogmaals dank je wel, Maaike
Natuurlijk mag je die gebruiken, met of zonder credits dat maakt mij niet zo veel uit. En je hebt mij ook een beetje geïnspireerd (ditmaal tot het maken van een ietwat cliché tekening maar toch zie: http://fotootjevandaag.wordpress.com/2014/12/11/de-dans-van-afscheid/ Mocht je het leuk vinden.)
Een reactie posten