Merel, my little blackbird.
Zachtjes vloog ze langs.
Ze kon niet blijven.
Muziek liet ze achter.
'n Heel klein liedje.
Je zou het zomaar kunnen missen.
Ik ontdek haar, haar lied opnieuw.
Zij is de toon die mijn muziek heel maakt.
Als ik luister, zachtjes.
Een klein liedje - een gedichtje. Later duid ik wel en vertel ik meer. Maar laat ik voor nu zeggen - dat ik zo dankbaar ben voor mijn lied in inkt in de vorm van mijn eerste tattoo. De tekstregel is uit 'Little Wing'.
En dan bezoek ik Roos die vandaag vraagt "Vertel me vandaag eens over jouw leven?" - en vind ik mijn woorden voor dit liedje - dit gedicht.
"Dit is nu in mijn leven. Leven geven aan een (pril) leven (in mijn buik) dat ik
ooit verloor. Maar een enorme dankbaarheid dat het weer terug is - een plek
(letterlijk) heeft in mijn leven nu. En dat ik het kan delen." (En dankbaar dat er mensen zoals
jij (Roos) hier zijn - die geen een dag ervoor schromen hun kwetsbaarheid te delen.
Voor mij ben je daarin een (ver)lichtend voorbeeld.)
2 opmerkingen:
Gisteren zag ik dit kunstproject, http://tomoko.nl/index.php?id=60
En ik weet nu waarom. Zodat ik het jou kan laten zien. Jou en je Merel.
...stil... dank dank dank jewel. Liefs, M.
Een reactie posten