Toen ik schreef over mijn kwetsbaarheid en het grote loslaten, zat ik er middenin. En hoewel middenin en hoewel ik dan het liefst voor standje kluizenaar 'full throttle' kies, heb ik dat niet gedaan. Mijn blog-ritme ging wel iets omlaag, mijn sociaal leven ging ook op een iets lager pitje maar verder ben ik de confrontatie met mijn gebrek aan 'mojo' full frontal aangegaan.
Deze reis duurt tot de dag van vandaag. Ik kan en ik wil er veel over kwijt. Alleen 'nu nog even niet'. De reden is omdat ik nu nog niet helemaal uitgereisd ben ('as if' je ooit uitgereisd bent, maar toch) en ik de woorden goed wil kiezen. Want hoewel niet makkelijk of zwaar het is vooral zo bijzonder en niet alleen maar niet makkelijk of zwaar. De toon wil ik goed raken.
Daarnaast heeft de aanvang van mijn vlucht alles te maken met één persoon die ik zelf nooit gekend heb maar aan wie ik jullie wel wil voorstellen. Haar reis is in haar eindigheid een oneindig groot voorbeeld voor mij. Ook dat wil ik kunnen vertellen zoals het is. Het is broedtijd dus voor het stuk wat ik nog schrijven ga (wat ik al had geschreven en ook klaar had staan - maar raakte niet de toon die ik wil raken, dus uit het raam gegooid! :-)) en daarvoor en daarom wentel ik me in 'WombofWinter'. Bijna winter.
Voor nu is dit een klein kijkje in 'the making of.... Een soort vooraankondiging dus. 'Speaking of which'. MoederAltaar/MotherAltar#Altar.of.Life 'in english' komt eraan (hèhè)!
De maan is zo aanwezig dit jaar, 13 keer zelfs, daarom hier deze maan. Mijn 'Mojo'-moon ;-)
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten