Niet iedereen is aangebleven en ik heb mezelf hier en daar ook uitgecheckt. De grootste spiegel is toch wel de absentie van mensen, ook vrienden, in mijn leven. En dat niet alleen, ook wanneer ik me in het nieuwe 'Nu' op oude bekende plekken begeef, biedt dat een soort van spiegel. De spiegel van 'stiekem aardig gevonden willen worden door iedereen.'
Ik dacht dat ik daar wel afstand van had genomen, lang geleden al. Maar er is een klein hardnekkig rudimentair deeltje overgebleven blijkt. De kunst is dan de Angst om niet (meer) aardig gevonden te worden door iedereen los te laten en bij jeZelf te blijven. Zoals ik vorige week vrijdag in 'Angst' al schreef "Want wat zullen 'al die anderen' ervan vinden en als we bij die gedachte blijven, verliezen we onszelf in Angst en verliezen we daarmee de connectie met ons Zelf."
De connectie met mij(n)Zelf is gebleven en in het proces, de keuze die ik heb gemaakt zijn er meerdere vaarwels geweest dan alleen het afscheid van mijn relatie met C. Dus ik, degene die aardig gevonden wil worden, heb een uitgesproken keuze gemaakt - en niet iedereen vindt en vond dat leuk - en omdat ik degene ben die de keuze gemaakt heeft, vindt niet iedereen mij meer aardig.
Voor mij de uitdaging om meZelf aardig te blijven vinden en mezelf niet te verliezen in op mijn beurt anderen voorwaardelijk aardig te vinden (dus afhankelijk van hun keuzes). Iedereen kan impopulaire keuzes maken, maar dat betekent niet dat ze niet meer aardig zijn. Een situatie kan volledig zijn veranderd, maar een persoon niet. Sterker nog als het goed is, kom je met iedere keuze die je maakt, steeds dichter bij je (aardige) Zelf. Zo voelt dat voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten