Inmiddels is het bijna een half jaar geleden dat ik bij een vriendinnetje ben ingetrokken. Een hele fijne oplossing toen en nu nog steeds. We doen het, vind ik, als huisgenotes hartstikke goed. En we helpen op deze manier elkaar; ik heb woonruimte en voor haar betekent dat lagere maandlasten. Daarbij is als ik thuiskom bijna altijd iemand aanwezig aan wie ik mijn verhaal kwijt kan. En laat ik de bonus-hond niet vergeten. Een win-win-win situatie dus.
Hoe ideaal het ook is, ik fantaseer wel over een eigen woonruimte waar ik al mijn eigen spullen kwijt kan. Hoe heerlijk dat het me lijkt om mijn eigen huisje te kunnen inrichten. Helemaal naar mijn smaak met mijn spulletjes. Ik hecht niet aan spullen over het algemeen, maar ik merk nu wel dat ik mijn spullen - die in de opslag staan - mis. Misschien komt dat ook omdat ik nu in de lappenmand lig - een algeheel gevoel van malheur doemt dan meestal wel op - en dat betekent nu dat ik mijn spullen heel erg mis.
Ik mis mijn boeken, mijn cd's, mijn foto's en snuisterijen. En zoveel is het niet eens. Ze staan in een box van één bij één meter. Maar het zijn wel mijn spullen door de jaren heen verzameld. Muziek die ik mooi vind, boeken die ik graag lees of graag heb en niet lees ;-), mijn jaren '50 stoel en mijn foto's. Dus nu struin ik wekelijks Funda, Marktplaats en andere websites af, op zoek naar een paleisje waaraan ik mijn hart kan verpanden voor mijn spullen en natuurlijk voor mezelf.
Mijn paleisje staat in Alkmaar, dus mocht de WRitersBLog-lezer iets weten, laat het me vooral weten @ maaikes.writersblog(a)gmail-punt-com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten