woensdag 3 oktober 2012

Pip speelt met vuur

De ochtend begint dezer dagen vroeg. Nog voor zessen. Dan steek ik twee kaarsjes aan voor mijn mini-altaartje. Deze dagen fluisteren me toe:"Maaik, naar binnen...naar binnen" . Ik nestel me dan in kleermaker-zit voor mijn altaartje en daal dan af naar binnen, naar mijn eigen stilte-centrum. Pip aanschouwt dit tafereel met de nodige verwondering. Vooral de brandende kaarsjes hebben haar aandacht.

Een van de kaarten die bij mijn mini-altaartje staan..
De vlammetjes van de kaarsen dansen als ik ze net heb aangestoken en wanneer ik eenmaal zit en mijn ogen sluit maakt het dansen plaats voor stilte. De eerste minuten concentreer ik me op de geluiden om me heen en sinds een kleine week hoor ik naast het 'gepur' van de katten ook het gewapper van Pip's handjes en een zacht aanmoedigen "Toe dans dan, dans!" Heel grappig - waardoor de stilte meditatie eerder een glimlach meditatie is met daarbij het nodige gegrinnik mijnerzijds. Maar vandaag verging het lachen me....

...net als dit prachtige boekje, gekregen van Daan D..

...Pip moedigde vandaag de kaarsjes niet alleen aan met haar fluisteren en wapperende handjes, ze bedacht dat ze zelf dan maar moest dansen om haar aanmoediging "Toe dans dan, dans!" kracht bij te zetten. Maar in plaats van dansende vlammetjes vielen de kaarsjes op Pip en vatte Pip zelf vlam. Bloedlink en mijn moment van bezinning werd er een van paniek met een huilende Pip. Gelukkig heb ik haar haartjes nog niet bevestigd, anders had ze die niet meer gehad, nu heeft ze alleen een schroei-plek op haar koppie waarvan straks met haar vuurrode haar niets meer te zien is.

"Toe dans dan, dans", moedigt Pip het vuur aan.

Nadat ik het vuur had gedoofd, Pip onder de kraan had gehouden en haar hoofdje had drooggewreven was ze weer enigszins van de schrik bekomen. "Wat deed je nou Pip?" - "Ja, nou het vuur was zo stil en ik dacht ach kom laat ik het vuur zien hoe het ook al weer moet, dansen. Toen stootte ik tegen de kaarsjes aan." Pip haar beteuterde blik werkt zo op mijn lachspieren dat ik het uitproest Pip zelf probeert heel boos te kijken maar echt lukken wil het niet en ze barst zelf uiteindelijk ook in lachen uit.

Geen opmerkingen: