Vanochtend een roodgloeiende WhatsApp. Met alle telefoontjes en berichtjes die de afgelopen twee jaar in januari en februari ons ten deel vielen, was ik op mijn qui-vive. Ik open 'm, de WhatsApp dus, en ik word overspoeld door een heuse 'luv-sjouwer' van mijn familie. Eerst mijn oudste zus Manon (die nog altijd drie jaar jonger is dan ik), dan mijn Antoinette (officieel ex-stiefmoeder maar dat vind ik helemaal niet klinken zoals het voelt), daarna Yasmijn mijn een-na-jongste zus en toen vond ik het tijd om hun terug te 'luv-sjouweren'.
Momenten als deze...ja...wat kan ik zeggen... Het stemt me zo blij, dankbaar - en zo je dag beginnen is waanzinnig. Hallo! Mijn hart knalt uit elkaar van geluk. Zo'n WhatsApp, ik kan er soms krankjorum van worden (u heeft 135 nieuwe berichtjes...'wtf!') maar wow het is ook geniaal. We zitten sinds kort met ons allen in de groep Familieuitje. Dat uitje dat is nog lang niet gepland - maar op deze manier vind ik het ook heerlijk samenzijn. Ik blijf erbij; internet, de techniek van nu, ze maken lijnen korter en verbindingen groter (als aanvulling op de analoge verbindingen :-)). Mijn familie woont weids en verspreid en op deze manier heb ik ze altijd dichtbij mij.
Mia famiglia! Amore alom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten