Raak#ZielopdeTong

Als jij mij raakt,
raak jij mij.
 
(Soms zit ik zo vol...dan volstaat geen enkele volzin. Daarom deze enkele zin.)

'All is one'#Easy.Friday

Het is niet belangrijk wat ik schrijf. Het is belangrijk dat ik schrijf. Vooral dat ik me helemaal 'mij' voel wanneer ik schrijf - ongeacht het onderwerp. Ik merk wel dat de onderwerpen steeds persoonlijker worden...mijn schrijven wordt persoonlijker - alsof de scheidslijnen tussen mij, de onderwerpen en de handeling langzaamaan vervagen. 'All is one' Uitroepteken...Vraagteken?

...snapt iemand dit...

#Easy.Friday, even 'the heck with it' - ik moet dit kwijt. Voor iedereen vooral een 'Interesting.Friday' en een die hopelijk ook 'Easy' verloopt.

'Ik zou kunnen vliegen'#ZielopdeTong

Beeld: zenabutt.wordpress.com

Ik zou kunnen vliegen

Als het krokend riet buigt, knakt en zakt
– zijn de hoogtijdagen voorbij.
Naar binnen, naar binnen.

Maar net daarvoor wuifde het riet fier,
met de kopjes om hoog,
gezicht in de wind en zon.

Ogen als spleetjes en armen wijd gespreid,
je zou kunnen vliegen.
Ik zou kunnen vliegen.

'Voor iedereen die ons inspireert...'#BLog.Life

2 september 2013 begon ik met de woorden "Soms valt iets snerpends samen..."

Deze dagen besef ik hoe mijn leven nu verweven is en te danken is aan een leven dat hier niet meer is. Van iemand die ik zelf nog nooit heb ontmoet. Daarover wil ik graag meer vertellen, maar wel zo dat het en ik haar eer aan doet - dat is nog even de woorden hun plek laten vinden.

Wat ik (er) vandaag mee zeggen wil, is dat je onverhoed geïnspireerd geraakt kan zijn door de aan- of afwezig-zijn van een ander. Onverhoed, omdat het bewustzijn daarvan op het moment zelf lang niet altijd voelbaar is...het is dan achteraf van een 'Oh ja-gevoel' en kwartjes die alom vallen.

Voor mij is het nog steeds bevreemdend in een proces te zitten - waarin ik nooit zo (snel) was ingestapt door het heengaan van een voor mij 'onbekende' met wie ik zoveel gemeen bleek te hebben. Voor vandaag dus 'voor iedereen die ons inspireert, in hun aan- en afwezigheid'.

Beeld: artismoving.blogspot.com

'Greatness'#Easy.Friday

Dit houdt mij bezig. 'Waar wacht ik op dan...?', is de vraag. Of beter gezegd 'Waarom wacht ik...?' of nog beter, 'Waarop wacht ik...?'

I-N-Spi-R-A-T-iE'Couleurs'#OrangeEdition

Vanavond juichen we springen we als echte kangaroes als we van de 'Aussies' winnen. Als... Maar mij geeft vanavond de aanleiding weer met een I-N-Spi-R-A-T-iE-post te komen. 'Couleurs' orange-editon.

Aan de voetbalshirts en -shorts valt het misschien niet af te lezen, maar oranje is de kleur van de 2e en 'sacral chakra'; een mooie kleur met betekenis. Toch goed om te weten, als je zelf vanavond er oranje-gekleurd op staat :-). Veel plezier!

 

 

 

  

 

Zin in 'nieuw'#BLog.Life

De laatste tijd post ik voor mijn doen weinig en onregelmatig. Ben wat zoekende hoe ik met dit blog verder wil - want verder wil ik... Alleen anders. Daarnaast wil ik dit blog soort van samenvoegen met een ander project - waarover ik hier (nog) niet kan uitweiden.

Er komt in ieder geval een metamorfose en ik wil meer delen over hoe ik (mijn) leven bezie. Waar ik mijn inspiratie vandaan - hoe ik leef, hoe mijn binnenwereld is. Nu deel ik van tijd tot tijd daar wel wat over, maar ik heb behoefte aan meer 'de diepte in'.

Geen idee waar het exact op gaat uitkomen, maar ik heb zin in 'nieuw'! Laat ik het daarop houden. Tot mijn volgende post, wens ik jullie trouw aan jullie zelf en jullie geluk.

Dikke liefs, Maaike

Kiekjes@#Easy.Friday

Gewoon wat kiekjes. Van Oostenrijk mijn Zelfie (Ziek-sELFIE), Tammo & plant en onze kekke nieuwe schemerlampen (gezien en gekocht bij Kowalski te Alkmaar!). I love a good schemerlamp!

Happy #EasyFriday everybody :-)

 

 

"Alleen echte mannen krijgen kinderen"#Altar.for.Life

"Mijn vriendin krijgt ook regelmatige vreemde opmerkingen."
"Ik kan me niet heugen dat mij ooit is gezegd: alleen echte mannen krijgen kinderen."
"Het valt me op dat het vooral vrouwen zijn, die erop aangesproken worden."

Een dwarsdoorsnede van opmerkingen in conversaties die ik doorgaans met mannen heb. Met hen ervaar ik altijd een ‘hè hè-gevoel’ in gesprekken over bewust kinderloos-zijn. Serieus, ik heb me tegenover een man nog nooit hoeven te verdedigen voor mijn niet-moederschap. Sinds ik hierover schrijf overigens, heb ik geen vervelende pijn-in-mijn-buik opmerkingen meer (van vrouwen) ontvangen. Dat wil ik hierbij wel vermelden.  

Maar even over die mannen dus, die mannen die ook kinderloos zijn - zeggen me allemaal hetzelfde, namelijk dat het hen opvalt dat vrouwen  vooral op dit onderwerp aangesproken worden. Dat valt mij ook op en daar moeten we het hier maar eens over hebben. Want alle emancipatie en feminisme ten spijt – in dit onderwerp lopen we ontzettend achter emancipatie-technisch. Hoezo? ‘It takes two to tango’, ook wanneer je kiest geen kinderen te krijgen.

Het is ook zeer opmerkelijk, want als ik dit onderwerp naar mezelf toetrek - kan ik me niet heugen dat mijn lief C. ooit aangesproken is op zijn (gebrek aan) mannelijkheid omdat hij geen kinderen heeft. En ik kan me ook niet herinneren dat zijn mannelijkheid in twijfel is getrokken omdat hij geen kinderen heeft verwekt. Nee, hij heeft zich ook nooit moeten weren tegen ‘boze mensen’ die het egoïstisch en onnatuurlijk vinden dat hij als man zich niet heeft voortgeplant.

Deursticker bij Schorem in Haarlem

Het onbegrip en de kwalificaties die vrouwen ontvangen wanneer zij geen kinderen hebben gekregen (en daar open over zijn) is soms stuitend te noemen en natuurlijk volkomen achterhaald. Lieve mensen, we leven in de 21ste eeuw…juist de één-en-twintigste eeuw. De Middeleeuwen zijn allang voorbij.

Ik hang een groot geloof aan dat iedereen die hier op aarde is zijn of haar plek heeft die niet alleen van betekenis is voor hem- en haarzelf maar ook voor de mensen om hen heen. Het is goed voor kinderen juist, om ook vrouwelijke en mannelijke rolmodellen te hebben zonder kinderen. Dat ze zien dat je een keuze hebt - dat er een keuze is, dat je een vol en rijk leven kunt leiden ook zonder kinderen.

Mijn man is hartstikke man, ik ben volkomen vrouw; wij tweeën en wij allemaal leven samen op deze aarde in de 21ste eeuw – we weten hoe naar het is om mensen buiten te sluiten in woord en daad om dat ze anders zijn of andere keuzes te maken. Dus 'doe lief'! En mocht je me een keer aanspreken, sla dan mijn echtgenoot ook niet over, wij zitten in hetzelfde huwelijk. In ieder geval de laatste keer dat ik checkte. Dank u.