Deze dagen besef ik hoe mijn leven nu verweven is en te danken is aan een leven dat hier niet meer is. Van iemand die ik zelf nog nooit heb ontmoet. Daarover wil ik graag meer vertellen, maar wel zo dat het en ik haar eer aan doet - dat is nog even de woorden hun plek laten vinden.
Wat ik (er) vandaag mee zeggen wil, is dat je onverhoed geïnspireerd geraakt kan zijn door de aan- of afwezig-zijn van een ander. Onverhoed, omdat het bewustzijn daarvan op het moment zelf lang niet altijd voelbaar is...het is dan achteraf van een 'Oh ja-gevoel' en kwartjes die alom vallen.
Voor mij is het nog steeds bevreemdend in een proces te zitten - waarin ik nooit zo (snel) was ingestapt door het heengaan van een voor mij 'onbekende' met wie ik zoveel gemeen bleek te hebben. Voor vandaag dus 'voor iedereen die ons inspireert, in hun aan- en afwezigheid'.
Beeld: artismoving.blogspot.com
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten