'n Dagje strand #Stories.of.my.Life

Sinds augustus - sinds de 'grote verandering' is het strand een soort van toevluchtsoord geworden. Samen met Mr. Big. Om uit te waaien, om op te laden, om te vergapen aan de luchten; bij wind en storm, de woeste golven en het kruipende schuim. Bij daglicht, bij schemer en in het donker. Ik ben nog nooit zoveel en vaak naar de zee geweest als in de afgelopen vijf maanden.

Dus dank je wel zee, strand, zand, water, meeuwen, wind - jullie waren onze 'veilige haven'. Misschien nog een keer treffen voor het einde jaar - en anders tot in 2015; veel en vaak.

Altijd 'aan' #Easy.Friday

Laat ik jullie voorstellen aan de knappe kerel hieronder op de foto: Banjer. Sinds augustus woon ik in bij een vriendinnetje, Daan, en Daan heeft een hond, Banjer dus.

In alles in iedereen weet ik me deze dagen gespiegeld. Wat ik soms zie is heel mooi en soms ook niet, geen mens is perfect natuurlijk. Maar de mooiste spiegel en 'reminder' is Banjer. Banjer staat altijd 'aan'. Hij staat altijd 'aan' en is altijd in het 'hier en nu'. In alles heeft hij altijd zin; spelen, eten, wandelen, knuffelen - alles wordt met luid enthousiasme ontvangen. Dat werkt bij mij heel aanstekelijk, zeker op dagen als ik zelf niet zo 'aan' sta.

Daarom op deze #EasyFriday een foto van deze prachtige hond. Met goedkeuring van Daan en hond!

In een 'S' #Stories.of.my.Life

Al een behoorlijk aantal jaar terug vernam ik van Dr. Oz, de huisdokter van Oprah Winfrey, hoe ontlasting eruit moet zien; als de letter 'S'. Ik die grote waarde hecht aan het woord van een dokter en helemaal aan die van de huisdokter van Miss Winfrey, besloot daarop mijn ontlasting aan een onderzoek te onderwerpen.

Nu, 17 december 2014, kan ik na zoveel jaar wel concluderen; 'not a 'S' in sight'. Ik poep niet in 'Essen' maar in 'Ies' en in 'Jees' of in grote of zielige hoopjes, maar een 'S' lieve mensen - nog nooit gezien. Maar een 'S' schijnt een teken van gezonde poep te zijn. Een gezond mens poept in 'Essen', aldus Dr. Oz.

Dr. Oz en Ms Oprah Winfrey

Ik heb overigens nog geprobeerd de grote boodschap al loslatend, een S-beweging te maken in de hoop dat me dat een mooie grote 'S' zou opleveren. Maar helaas en wat er wel verscheen, hou ik voor mezelf. Het was in ieder geval geen prettig gezicht. Dat poepen (excusez le mot) zo'n 'big deal' zou zijn, kon ik niet bevroeden. Oké, ik geef toe - ik maakte er zelf natuurlijk een 'big deal' van, met mijn queeste naar mijn 'S'.

Mijn conclusie dames en heren is, goede ontlasting is wanneer je überhaupt ontlasting hebt die niet te zacht en niet te hard is en een goede kleur (donkerbruin) heeft. Poep je maar niet in een 'S', helemaal niet erg. Zolang er maar gepoept wordt. Want één ding is zeker, het lucht wel heerlijk op.

Mijn Geluk #Twittercolum

Mijn twittercolumn weer in ere hersteld.

Als 't regent heb ik een paraplu. Als ik verdriet heb, heb ik vrienden en kan ik schuilen onder moeders vleugels. Mijn geluk.#twittercolumn
— Maaike van der Werff (@MaaikeTweets) 16 december 2014

A break @#Easy.Friday

Het is weekend, voor mij althans wel. En dus een 'break' op deze #EasyFriday. Heb allemaal een goed weekend, 'a break is good...for you'.

Liefs
Maaike

Aan het werk! #Stories.of.my.Life

Tegenwoordig heb ik een nieuwe baan, namelijk het vinden van een baan - en geloof me dat is hard werken én zwaar onderbetaald :-). Maar een vind-tocht als deze brengt mooie momenten en mooie lessen met zich mee.

Omdat ik betaald wordt voor mijn vinden van een nieuwe baan, moet ik iedere week minimaal één sollicitatie versturen - en niet te vergeten vermelden in mijn UWV-werkmap. UWV is nu zeg maar mijn werkgever.

Gister had ik een zogenaamd 'functioneringsgesprek' bij het UWV. Mijn gesprek stond gepland met mevrouw T. - die het eerste gesprek ook deed (zeg maar het 'sollicitatiegesprek' en 'we nemen u aan'-gesprek in één). Ze was zeer gemotiveerd (lees: streng), maar ze streek met haar hand over haar hart en nam me toch aan. Ik, toch een beetje geïntimideerd na het eerste gesprek, was lichtelijk opgelucht dat gister het gesprek uiteindelijk niet met mevrouw T. plaatsvond, maar met look-a-like 'vrouwtje Theelepel'.

Het 'functioneringsgesprek' ging goed. 'Vrouwtje Theelepel' was heel enthousiast over mijn cv, over mijn sollicitatie-activiteiten en wist me te voorzien van goede tips en tops. Mijn inkomen is niet in gevaar, ik mag 'blijven'. Poeh, blijft toch altijd spannend, zo'n 'functioneringsgesprek' of zoals ze het bij het UWV noemen, een 'evaluatiegesprek'. Ze wenste me veel succes en ze gaf aan dat ik zo zelfredzaam ben, dat verdere begeleiding helemaal niet nodig is.

Vandaag ben ik aan de slag gegaan met de tips en tops gekregen van 'vrouwtje Theelepel', want als iemand zo enthousiast over je is, loop je toch een stuk harder. Hoewel ik hier zeker tot augustus 2016 mag blijven, hoop ik ver voor die tijd mijn 'fun job' gevonden te hebben. Dus ondertussen blijft mijn mantra 'I have got fun jobs coming from every direction', en vind ik lustig verder.

Sinterklaas Kapoentje (niet het liedje, maar het gedicht)#EasyFriday

Sinterklaas Kapoentje
gooi gerust wat in mijn schoentje
Geen pepernoot of strooigoed
Tover iets moois uit die grote rooie hoed

Sinterklaas Kapoentje
gooi wat moois in mijn schoentje
Wereldvrede of 'n schone zee
Daar maak je in 1x iedereen blij mee


Beeld: fanpop.com

Sinterklaas Kapoentje
Ik hoef niets in mijn schoentje
Tover racisme weg met uw staf
Het draait toch immers om 'love, love, love, '

Sinterklaas Kapoentje
gooi gerust wat in mijn schoentje
Geen pepernoot of strooigoed
Tover iets moois uit die grote rooie hoed

'I have got fun jobs coming from every direction' #Stories.of.my.Life

Het verhaal gaat dat een jonge man, uitgeblust, tegen een burn-out, bijna platzak, naar India - Goa afreist. Op zoek naar...ja naar wat. In ieder geval op zoek. In India is iedere straathoek een altaar (oke bij wijze van spreken maar toch) en tref je overal guru's aan. Ook in Goa.

De jonge man wendt zich tot een van de vele guru's om zijn eerste zorg te bespreken: geld. De guru zegt hem tegenover hem komen te zitten. Wat hij aldus doet. 'Wat wil je?' valt de guru direct met de deur in huis. 'Ik heb geld nodig' antwoordt de jongeman op vlakke toon. De guru schudt zijn hoofd, 'maar zo zeg je dat helemaal niet, dat gaat niet werken.'

De guru Indiaas, de jongeman, Nederlands, converseren in het Engels. Dus het komende stukje citeer ik in het engels. 'I need money doesn't work my dear young man', spreekt de guru. 'You've got it all wrong - if you need money you say this: I have got money coming from every direction.' Daarop schatert de guru het uit. De jongeman kijkt de guru ongelovig aan. 'Trust me, believe it.'

De jongeman komt thuis, plakt een post-it met daarop 'I have got money coming from every direction' op de koelkast, en pakt alles aan wat hij pakken kan. Al snel besluit hij voor zichzelf te beginnen met alle onzekerheden van dien. Maar hij blijft vasthouden aan zijn mantra. Het verhaal gaat dat het vanaf dat moment een verhaal van overvloed is. Alles stroomt zijn kant op; 'he's got money coming from every direction.'

Bijna twee jaar geleden spreek ik af met een vriendin. Zij en haar partner zijn een zelfstandig pad vol onzekerheden ingeslagen en het geld laat op zich wachten. Ik proef heel veel onzekerheid en terughoudendheid. Ik deel met haar het mantra 'I have got money coming from every direction'. Ze vindt het geweldig. Ook haar verhaal is een van overvloed. Tuurlijk ook met een overvloed van onzekerheden - maar dat ook is overvloed.

Zelf ben ik nu op vind-tocht (ik weiger het zoek-tocht te noemen) naar de leukste baan 'ever'. Mijn mantra deze dagen...? Precies 'I have got fun jobs coming from every direction'. Ik zeg, kom maar op - ik kan het hebben.

Aardig #Stories.of.my.Life

Deze dagen, de afgelopen maanden, zijn als grote spiegels. Tijd op zichzelf is een spiegel, de vraag 'waar ben ik NU' doemt van tijd (ja) tot tijd (dus) op. Als ik om me heen kijk is voor het grootste deel de onrust neergedaald en is er een nieuwe rust ontstaan, een nieuw normaal. Wel nieuw, wel anders in vergelijking met een paar maanden geleden. Dat wel.

Niet iedereen is aangebleven en ik heb mezelf hier en daar ook uitgecheckt. De grootste spiegel is toch wel de absentie van mensen, ook vrienden, in mijn leven. En dat niet alleen, ook wanneer ik me in het nieuwe 'Nu' op oude bekende plekken begeef, biedt dat een soort van spiegel. De spiegel van 'stiekem aardig gevonden willen worden door iedereen.'

Ik dacht dat ik daar wel afstand van had genomen, lang geleden al. Maar er is een klein hardnekkig rudimentair deeltje overgebleven blijkt. De kunst is dan de Angst om niet (meer) aardig gevonden te worden door iedereen los te laten en bij jeZelf te blijven. Zoals ik vorige week vrijdag in 'Angst' al schreef "Want wat zullen 'al die anderen' ervan vinden en als we bij die gedachte blijven, verliezen we onszelf in Angst en verliezen we daarmee de connectie met ons Zelf."

De connectie met mij(n)Zelf is gebleven en in het proces, de keuze die ik heb gemaakt zijn er meerdere vaarwels geweest dan alleen het afscheid van mijn relatie met C. Dus ik, degene die aardig gevonden wil worden, heb een uitgesproken keuze gemaakt - en niet iedereen vindt en vond dat leuk - en omdat ik degene ben die de keuze gemaakt heeft, vindt niet iedereen mij meer aardig.

Voor mij de uitdaging om meZelf aardig te blijven vinden en mezelf niet te verliezen in op mijn beurt anderen voorwaardelijk aardig te vinden (dus afhankelijk van hun keuzes). Iedereen kan impopulaire keuzes maken, maar dat betekent niet dat ze niet meer aardig zijn. Een situatie kan volledig zijn veranderd, maar een persoon niet. Sterker nog als het goed is, kom je met iedere keuze die je maakt, steeds dichter bij je (aardige) Zelf. Zo voelt dat voor mij.