Hele dagen en avonden. Gebroken nachten.
Angstzweetaanvallen maar hele goede deodorant.
Sneeuw buiten, 20 graden binnen.
In tranen het ene moment,
in mijn broek piesen van het lachen het volgende moment.
Rauw van buiten, zacht en kwetsbaar van binnen.
De boodschappen doen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is
met buitengewone onzichtbare onrust in mijn hoofd.
's Avonds een intake-gesprek voor een kliniek,
de volgende dag een sollicitatiegesprek.
Wasjes draaien door als mijn adem stokt.
Wat je ziet is van het alledaagse,
wat je niet ziet is wat jij voelt.
Zo is het voor jou. En voor mij.
Contrast is in alles taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten