dinsdag 31 december 2013

MotherAltar#MoederAltaar (UP-DATed..ed..ed..ED)

Beeld: Detail from The Three Ages of Woman, Gustav Klimt

Last june I posted an article on not being a mother by choice. I received many reactions, mainly via Facebook and e-mail, and one of the reactions was “I would love to send this article to some of my friends abroad but they don’t read dutch. Your article is really worthwhile reading. Everyone (I know) should be able to read it. Why not post this article in English?” Yes, why not. A bit anxious, English is not my  'Mother' tongue, I started translating my ‘MotherAltar#Altar.for.Life’. It took a lot longer than planned – but hopefully with the result again of an article worthwhile reading for all of you women: 'not-mothers' and mothers.


MotherAltar#Altar.for.Life

Everywhere I go, everwhere I am I set up altars for the woman in me who will not be with child and will not give birth to a child. A choice. My choice. Every day I take a little bow to this choice and to the woman that I am today. And every day I check with myself if this choice still feels right, making sure that this is my path - that this is my life I need and want to live. Than I take a deep look in my husband’s eyes – he is inextricably linked to the choice that I made – and I know it’s right. I won’t wake up one day regretting this choice and blame him or myself for it.

Honouring the importance of this choice I decided to make this choice every single day all over again. But it is since a little while that it feels different. It's not just a choice anymore. It's changed into the realization that I will not become a mother for sure. Not only because it's my choice, but also because I am a woman of 39 and I truly feel that I am too old to become a mother (hail to all the 39-something mums and ‘mums-to-be’). After losing a close friend earlier this year – this new awareness hit me really hard.

I share all of this with you my fellow sister, because I need you and other women to read this – to know this. This is important. Chosing to become a mother is a choice for the rest of your life but so is the choice of not becoming a mother. Regret is a too high price to pay – either way.

Beeld: Trees of life, Gustav Klimt

So for this 'bigger than life'-choice and for everything that comes along with it I set up and create altars and shrines everywhere I go. Also here on this blog and this story is one of them. An altar for the woman I am and all the women with me who will not become mothers. With the new realization that in this life I don't give life, I realize also something else. I may not give birth to life physically – I do give life to letters forming words, words turning into sentences and sentences that grow into stories, elucidations, songs or poems.

There is something growing inside of me, seeking the light of day and wanting to come alive. My blog is the ultimate proof of me giving life all the time – here for over six years already.
 
Note1:
I hope you forgive me if occasionally my english and therefor this translation isn't perfect. But I hope that you nonetheless feel what I mean to express.


Note2:
...why I choose not to have kids, someone asked me. Here is my 'why'.
Before I met my husband, I never really thought well and hard on the matter. Well that isn’t really true, before I met hem I thought that of course I would become a mum – like every woman (yes, I did think that). He immediately said to me ‘Look you need to know now, I really don’t want to have kids.’ We spoke often about it. For me at that moment I didn’t know if it was a yes – so I also didn’t know if it was a no. I had to figure it out for myself and needed to be on my onw in order to find out. So I broke of our relationship....twice.
After lot’s and lot's of thinking and feeling, this was my conclusion: I only want to have a child with the love of my life. And I knew that the man who said to me that he didn’t want to have kids, was and still is the love of my life. So than I asked myself what is more important – becoming a mother or be with the love of my life. To me the answer was ‘to be with the love of my life’(I meditated for three months on this - it was a 'hell' of a (silent) ride). It is a choice that I didn’t make overnight. And it is still a choice I have to feel ok with. In every vain of my sentient being I'm so aware that ‘becoming a mother is a choice for the rest of your life, as is the choice of not becoming a mother.’

maandag 30 december 2013

A.new.day - a.new.DAUW#2014

Lieve mensen, morgen plaats ik de laatste post van dit jaar. Mijn MoederAltaar 'in english'. Daarom nu al deze wens voor het nieuwe jaar. Let's...let's come together. Omdat we dan samen mooie dingen kunnen doen en laten gebeuren.

Op de drempel van 'a new day...a new DAUW'. Op een prachtig 2014 voor jullie allemaal - wie jullie ook allemaal ook zijn - waar jullie ook zijn. Let's...let's come together. Digitaal of 'live' a.k.a. lekker analoog. Dikke nieuwjaarszoenen alvast van mij!

Maaike

vrijdag 27 december 2013

Broers.&.Zussen#Echt.Genieten

Eerste kerstdag met mijn broer en zussen. Alleen Dennis, mijn jongste broer, met Tania en Nora ontbraken. Ik voel me altijd zo compleet als we samen zijn. Mijn broers en zussen zijn de mooiste - van binnen en buiten, de liefste en de meest sociale. Eerste kerstdag was mijn Grote Gelukdag...en -nacht. Echt.Genieten met ook nog m'n Echt.Genoot erbij.

Ik hoop dat jullie allen ook heerlijke dagen hebben gehad. Nog een paar dagen lieve mensen en dan 2014. Geniet er nog even van.

Zusjes!

 
Collaga à neuf!


Nog meer Zusjes! Waaronder een hele schone ;-)

woensdag 25 december 2013

Kerst.ige.Taferelen (up-dated)

Zoals ik maandag blogde, woensdag piep ik nog wel even langs... Bij deze. Vanochtend heerlijk in alle rust ontbeten en getutteld in huis. Daarna op naar Emmen naar de familie. Merry merry X-mas ya'll!

Van foute kersttrui op kerstavond.
 
Tot de rust op kerstochtend...
 
...met onze eigen versie van een 'stal'.


Op weg naar Emmen. Onderweg met leesvoer,


uitzichten,


nog meer leesvoer en...
 
uitzichten.
 
En dan zijn we in Emmen.

zondag 22 december 2013

Omdat we daar zo blij van worden#Fijne.Kerstdagen.Allemaal!

Lieve mensen, woensdag piep ik hier even langs - het zijn immers de laatste momenten van 2013 die hier kunnen en worden vastgelegd. Voor nu zeg ik dit...


woensdag 18 december 2013

Mijn 'mojo'#Stories.of.my.Life (up-dated)

Een kleine tijd geleden berichtte ik over mijn kwetsbaarheid. Het was toen storm in 'Huize Van der Werff'. Je kent het vast wel, van die dagen, weken of periodes - dat je het zelf van jezelf even niet hebt of kunt vinden. Je 'mojo' of zoals ik het noem 'innerlijke motor'. Dat denk ik, dat jij dat vast wel kent - wie je ook bent en waar - van die dagen. Ik ken ze en ik heb ze, van die dagen - ok, weken, 'for sure'.

Toen ik schreef over mijn kwetsbaarheid en het grote loslaten, zat ik er middenin. En hoewel middenin en hoewel ik dan het liefst voor standje kluizenaar 'full throttle' kies, heb ik dat niet gedaan. Mijn blog-ritme ging wel iets omlaag, mijn sociaal leven ging ook op een iets lager pitje maar verder ben ik de confrontatie met mijn gebrek aan 'mojo' full frontal aangegaan.

Deze reis duurt tot de dag van vandaag. Ik kan en ik wil er veel over kwijt. Alleen 'nu nog even niet'. De reden is omdat ik nu nog niet helemaal uitgereisd ben ('as if' je ooit uitgereisd bent, maar toch) en ik de woorden goed wil kiezen. Want hoewel niet makkelijk of zwaar het is vooral zo bijzonder en niet alleen maar niet makkelijk of zwaar. De toon wil ik goed raken.

Daarnaast heeft de aanvang van mijn vlucht alles te maken met één persoon die ik zelf nooit gekend heb maar aan wie ik jullie wel wil voorstellen. Haar reis is in haar eindigheid een oneindig groot voorbeeld voor mij. Ook dat wil ik kunnen vertellen zoals het is. Het is broedtijd dus voor het stuk wat ik nog schrijven ga (wat ik al had geschreven en ook klaar had staan - maar raakte niet de toon die ik wil raken, dus uit het raam gegooid! :-)) en daarvoor en daarom wentel ik me in 'WombofWinter'. Bijna winter.

Voor nu is dit een klein kijkje in 'the making of.... Een soort vooraankondiging dus. 'Speaking of which'. MoederAltaar/MotherAltar#Altar.of.Life 'in english' komt eraan (hèhè)!


De maan is zo aanwezig dit jaar, 13 keer zelfs, daarom hier deze maan. Mijn 'Mojo'-moon ;-)

maandag 16 december 2013

Een spannend begin, een magisch einde#2014.2013

Het einde van het jaar kruipt stiekem dichterbij. En het begin van 2014 is bijna een feit. 2012 en 2013 zijn voor ons niet goed begonnen. Teveel verliezen. Dus ik hou mijn adem een beetje in. Zo'n gloednieuw begin is opeens toch een beetje spannend.

Maar ik loop natuurlijk te ver vooruit op alles. Zo doet mijn hoofd. Dus eerst met hart, ziel en zaligheid deze laatste dagen van 2013 koesteren. Want het was weliswaar een droevig begin, maar deze laatste weken zijn alles behalve droevig. Er gebeurt veel dat veel indruk maakt - maar het is bovenal magisch (zou het de bijna volle maan zijn?).

Nog twee weken 2013. Nog acht blogposts. Ik heb er zin in, in dat laatste stukkie 2013!

Image by Moony Khoa Le @Ego-Alterego.com

vrijdag 13 december 2013

Het is goed zoals het kan#Ziel.op.de.Tong

Beeld: Passiongraph


De ziel is de mijne
voor nu dan.
Mijn fysieke manifestatie
draagt
doet
lijdt
en zorgt.
Zo goed als het kan.

Deze ziel is voor mij
voor nu dan.
Mijn verschijning in't nu
loopt over,
crosst over,
wordt opnieuw geboren.
Waar en wanneer het kan.

Dit lichaam is de mijne
Voor nu dan
Als zalige ziel
draag
doe
zorg
en dans ik.
Zo goed als ik kan.
Het is goed zoals het kan.



woensdag 11 december 2013

'Oh, my mama'#My.Song.by.Alela.Diane

Het is 'haar' week, of beter nog het zijn 'haar' weken. En daar hoort deze bij.

For all little blackbirds....who are walking through the clouds. En alle moeders, hoeders, verzorgers, tantes, oma's, buurvrouwen en zusters.



maandag 9 december 2013

Van voor mijn bestaan#Stories.of.my.Life Deel 2 (up-dated)

Nu is teruggaan in het spoor van wat is geweest - om zichtbaar te maken wat ik heb gemist. Om alles van mij is en wat bij mij hoort op te eisen. En de uitkomst is natuurlijk 'Just be'. Gewoon Zijn... 
 
 
 
De gaten van mijn bestaan
vul ik door terug te gaan.

Verwar dit niet met leven in 't verleden.
Het is verlangen naar verbonden-zijn met mijn heden.

vrijdag 6 december 2013

Van voor mijn bestaan#Stories.of.my.Life Deel 1



Voet voor voet
loop ik terug.

Raap ik de kruimels
van mijn bestaan.
Van toen
omdat ik wil voortgaan.

Voet voor voet
leg ik de weg af.

Van voor mijn bestaan.
Van voor mijn voormoeders.
Van toen
omdat ik wil voortgaan.

Ik raap de kruimels en rijg ze aan elkaar.
Zie de ketting die het wordt, zie eens dit ben ik.

woensdag 4 december 2013

My Song in Ink#Stories.of.my.Life (up-date)

Merel, my little blackbird.
Zachtjes vloog ze langs.
Ze kon niet blijven.
Muziek liet ze achter.
'n Heel klein liedje.
Je zou het zomaar kunnen missen.

Ik ontdek haar, haar lied opnieuw.
Zij is de toon die mijn muziek heel maakt.
Als ik luister, zachtjes.


Een klein liedje - een gedichtje. Later duid ik wel en vertel ik meer. Maar laat ik voor nu zeggen - dat ik zo dankbaar ben voor mijn lied in inkt in de vorm van mijn eerste tattoo. De tekstregel is uit 'Little Wing'.

En dan bezoek ik Roos die vandaag vraagt "Vertel me vandaag eens over jouw leven?" - en vind ik mijn woorden voor dit liedje - dit gedicht.

"Dit is nu in mijn leven. Leven geven aan een (pril) leven (in mijn buik) dat ik ooit verloor. Maar een enorme dankbaarheid dat het weer terug is - een plek (letterlijk) heeft in mijn leven nu. En dat ik het kan delen." (En dankbaar dat er mensen zoals jij (Roos) hier zijn - die geen een dag ervoor schromen hun kwetsbaarheid te delen. Voor mij ben je daarin een (ver)lichtend voorbeeld.)

woensdag 27 november 2013

B12 doet het!

"B12 doet het!", mijn mantra deze dagen. Het is de tweede week dat ik thuis ben. Een verwaarloosde bronchitis en daar ben je niet zomaar vanaf. Voorzichtig ben ik iedere dag iets langer 'op'. Het is nu vooral de vermoeidheid die alles kleurt.

De huisarts, nr. 2, heeft me nu op een B12-kuur (injecties) gezet. "Die waarde is wel heel laag en om je helemaal naar Lelystad te sturen voor onderzoek is onzin", dus ik krijg nu de komende maanden een prik in de bil :-).


Wat ik al zei "B12 doet het!".

maandag 18 november 2013

Reflecteer als de maan#Idealisme.àla.Maaike (2) (up-dated)

Het is zaterdag wanneer ik dit schrijf, en het is naar alle waarschijnlijkheid maandag dat jij dit nu leest. Het handige is dat ik van te voren kan aangeven wanneer 'het stukkie' tekst 'live' mag. Dat heet nou anticiperend bloggen. Deze informatie heeft verder geen nut ofzo, maar ik dacht 'ach, een klein inkijkje achter dit 'a Blog - NOT - a Book'-blog schermen.

Vrijdagavond heb ik de bijna volle maan gevierd samen met nog vijf andere vrouwen. Een prachtige ervaring. Huilen naar, stil zijn met en dansen voor die waanzinnige maan. De maan die eigenlijk niet schijnt, maar reflecteert. Denkend aan "...plukken we allemaal bloemen, tenzij je hobby boomhutten bouwen is...", dacht ik - als jij zelf geen initiator, doener of bedenker bent van 'maak de wereld een nog mooiere plek', dan kan je ook meegaan, reflecteren, wat anderen doen en bedenken.

Er is echt niet zo heel veel nodig. Echt niet. Op TED.com tref je voorbeelden aan, prachtige voorbeelden om te volgen. Hoewel ik geen muzikant ben of artiest zoals Amanda Palmer, is haar speech een inspirerende...als we allemaal daarvan iets kunnen reflecteren.


vrijdag 15 november 2013

"Het is een hobby hè"#In.het.Wild àla Maaike

Heel lang verzamelde ik gesprekken. Overal legde ik mijn oor te luister, op straat, in tram, trein en bus. Intrigerend hoe mensen (niet) luisteren en zich zelf 'neerzetten'. Afgelopen maandag kwam ik erachter dat Nadja Hüpscher deze hobby tot een kunstvorm heeft ontwikkeld. De door haar genoteerde gesprekken staan in nu In het Wild, een e-book.


Dat boek herinnert me aan de tijd dat ik alles 'opnoteerde' (zo noemde ik dat) en maakte dat ik mijn gesprekken opduikelde en weer nalas. Met heel veel plezier nalas. Een prachtig voorbeeld van één van de door mij 'opgenoteerde' gesprekken hieronder.

Ik zat in een, vond ik en vind ik eigenlijk nog steeds, ballentent (dit zeg ik met heel veel liefde hè) in Bergen en luisterde met groot genoegen naar het zeer korte gesprek tussen twee vermogende heren...

"Pascal doet mee aan Dakar hè. Met een vrachtwagen.
Jahaaa, de vijfde keer al.
Kost tonnen hoor, kost tonnen!"

- "En verdient ie er wat mee?"

"Nèheee.... 't Is een hobby hè."

.................................. (de heren sippen van hun wijn en eten van hun salade)...................

(na zeker twintig minuten)


"Nieuw horloge?"


Het schriftje waarin dit staat, valt bijna uit elkaar - misschien die gesprekken toch maar digitaal vastleggen het papier vergaat. Hoe dan ook, ik wens jullie een fijn weekend met mooie gesprekken - van jezelf of beter nog van anderen :-).

woensdag 13 november 2013

..."plukken we allemaal bloemen, tenzij je hobby boomhutten bouwen is"...#Idealisme.àla.Maaike

Na een hele hoop negatieve berichten overal aan te treffen, had ik de behoefte daar iets positiefs tegenover te stellen. Daarom deze post.

Een dierbare vriend zegt regelmatig over en tegen me "Joh, jij bent zo'n hippie die het liefst met iedereen alle dagen de hele dag bloemen in de wei wilt plukken." Goh, wat zou dat toch geweldig zijn als dat de wereld draaiend zou houden…en misschien is dat ook wel zo. Mij mag af en toe naïviteit verweten worden, want zo heet idealisme tegenwoordig, maar het is net zo naïef en zelfs gevaarlijk naïef om te denken dat je toch niets kunt veranderen en dus dan maar niets doet en ondertussen met cynische opmerkingen en teksten rondstrooit. Dan verandert zeker niets (ten goede).


Alles - alles wat we doen, de systemen, procedures en processen - alles is door ons bedacht. Het is dus helemaal niet naïef te vinden en te bedenken dat je alles echt alles kunt veranderen, kunt verbeteren of zelfs helemaal 'from scratch' opnieuw kunt beginnen. "We know better, so why not do better" (naar quote van Maya Angelou). Wat ‘ons’ tegenhoudt is angst, angst voor alles en bij degenen die nu aan de touwtjes trekken - angst om macht, geld en controle te verliezen. Dat we ‘in process’ de wereld verliezen is blijkbaar daaraan ondergeschikt.

Ik geloof in een betere en mooiere wereld. Sterker nog, deze wereld ontvouwt zich iedere dag voor mijn ogen. De mensen die plekken waar ze zijn schoner achterlaten dan ze ze aantroffen (KLEAN), individuen die hun bedrijf op een eerlijke manier vormgeven (Lovechock), de kennis die mensen online delen, het groeiende verzet tegen giganten als Monsanto en de groter wordende behoefte aan anders. Anders is de behoefte aan een toekomst die uitzicht biedt op een echte toekomst.

Nee, ik ben niet naïef, ik ben hoopvol. Ooit interpreteerde ik de uitspraak ‘No hope, no future’ als ‘er is geen hoop, geen toekomst – er is alleen nu.’ Maar nu interpreteer ik hem, ‘zonder hoop geen uitzicht op een toekomst’. En ja, in mijn toekomst zijn de zelfvernietigende systemen niet meer...

...en plukken we allemaal alle dagen bloemen in de wei tenzij je hobby boomhutten bouwen is.


zondag 10 november 2013

Waar ik vandaan kom#Lang.Leve.Annie!&.Ischa (up-dated)

Vrijdag plaatste ik een gedicht van Willem Wilmink, een gedicht naar een tekst van dichter Kurt Tucholsky. Ik ben dol op de teksten van Willem Wilmink. Als ik kijk naar waar ik vandaan kom (meegekregen heb), taal- en teksttechnisch, is dat Willem Wilmink, Drs. P. maar ook Hans Dorrestein en mijn allergrootste held is Annie M.G. Schmidt.

Tijdens mijn studie Tekstschrijven spendeerde ik menig vrij uur in de mediatheek (zo heette dat) en favoriete bezigheid was interviews kijken. Het liefst naar die van Ischa Meijer of die van Theo van Gogh. En dan vooral de interviews met schrijvers. All-time favorite interview is die van Ischa Meijer met Annie M.G. Schmidt.

In het interview vertelt ze waar zij vandaan komt – en noemt onder andere Kurt Tucholsky. Annie is de koningin van de ‘light verse’ en geeft in het interview met Ischa een kleine kijk in de literatuurgeschiedenis. Want naast Kurt Tucholsky noemt ze ook Erich Kästner en Bertolt Brecht. Duitse poëzie uit de jaren ’20 en ’30.

Dat ze Tucholsky noemt, viel me afgelopen zaterdag op toen ik voor het eerst in tien jaar weer het interview terugzag op YouTube (een feestje!). Een magistraal interview. Ischa op zijn best (met tonnen respect voor Annie) en Annie ook zeer in vorm.

Geniet en laat het je inspireren. Onderaan een gedicht, al eerder geplaatst, waarvan ik vind dat het laat zien dat ik een kind van Annie ben.



Een tak

Er was eens een tak
die al lang vastzat
aan een statige hoge boom.
Deze tak bedacht
daarom ben ik ook niet gewoon.

Van ver hoog bezag de tak
het gepeupel beneden.
Zo zeer en op zijn gemak
en bezong zijn statig verleden.

De andere takken, van mindere komaf
ergerden zich groen en geel.
En bedachten stil –
hij moet worden gestraft.

Toen schraapte de deftige tak zijn keel,
om zijn ondertakken toe te spreken.
Plots was daar een zeer straffe wind,
om met luid gefluit de tak te onderbreken.

Daar ligt de tak gebroken onder de hoge boom,
Zo statig als hij was, is hij nu heel gewoon.
‘Het lot niet van een tak maar van een bal,
je weet toch na hoogmoed komt de val’.

Zo spraken de ondertakken met elkaar,
en de oppertak ligt en ligt daar maar.
Hij murmelt nog een tak toe, ‘tja, mijn takkenkind,
hoge takken vangen nu eenmaal veel wind'.

vrijdag 8 november 2013

woensdag 6 november 2013

'Leautiful' Links#Lazy.Blogpost

Mijn ervaring is dat internet, social media incluis, lijntjes tussen mensen korter maakt en de verbinding vergroot. De laatste tijd wordt zoveel moois met elkaar online gedeeld. Vanwege dat moois en omdat ik lui ben, een paar 'leautiful ;-) & lazy links'.



Dit verhaal spreekt voor zichzelf. Wat ik er mooi aan vind, is dat in deze wereld waar extraverte mensen vaak de toon bepalen (& thnk u for it) - dit relaas zo mooi articuleert waarom deze wereld de introverten onder ons net zo hard nodig heeft. (Ik ben hierin een beetje een 'Malcolm in the middle'. Echt.)




Een hele dierbare vriendin deelde deze onlangs met mij. Tja, ik hou hiervan... En nee, vast niet iedereen. Het klinkt zoals ik naar het 'universum' luister en ik dan 'terugkrijg', anders kan ik het niet beschrijven...of is het omschrijven... Luister maar.




Dit nummer vergezelt me op dit moment...op dit moment, NOW...The time is now!




Rasechte feelgood-wat-zijn-die-gasten-ongelofelijk-goed-tv. Eindelijk History of Rap 1, 2,3 en 4  uitgevoerd door Jimmy Fallon en Justin Timberlake achter elkaar gezet. Te zien op YouTube. Lief C. en ik worden hier heel blij van. Een paardenmiddel tegen een tijdelijke herfstdip.

maandag 4 november 2013

DWIawZ#Dat.Wat.Ik.afgelopenweek.Zag

Dol op keramiek, orchideeën en Het Muizenhuis, mijn
verjaardagsschatten :-)


De herfst is mijn favoriet seizoen - herfst buiten, herfst in huis!


Op mijn verjaardag haal ik mijn wijsheid van een 'theezakje'


Wilde herfsttaferelen tijdens onze 'Eightclub'


Leuke post van Judith's Favorites (www.judithsfavorites.com)

 
De twee mannen in mijn leven: Tammo en lief C.
 

maandag 28 oktober 2013

I-N-Spi-R-A-T-iE#Freedom.&.Love-edition

Herfststormen buiten. Op geen enkele manier te temperen. De storm van binnen - laat zich het best uitrazen of temperen door vrijheid en liefde (die van mij tenminste ;-)). Daarom deze I-N-Spi-R-A-T-iE#Freedom.&.Love-edition. Enjoy!


Beeld: lovebeckons.wordpress.com


Beeld: Backfield-FreedomGirl- BeinginLife.wordpress





Beeld: jdshankles.wordpress.com

 
Beeld: Be Free CupofLovebySabina



vrijdag 25 oktober 2013

YoursTruly#Maaike

Er is nu niet zoveel te zeggen. Er is nu zoveel te zeggen dat ik niet weet waar te beginnen. Maar het komt ongeveer op het volgende neer...


Beeld: Tumblr TheonlywayisEmma

Lieve mensen, heb een heel fijn weekend. Ik ben er volgende week weer.

Yours truly
Maaike

dinsdag 22 oktober 2013

Maverick#Uit.de.veilige.Hoek!

Op het moment lees ik de laatste bladzijdes van ‘Maverick’, het verhaal van Ricardo Semler over zijn bedrijf, overgenomen van zijn vader, Semco. Na ieder woord, iedere pagina stuiter ik. Het verhaal gaat over de democratisering, maar dan ook echt, van Semco. Over het proces, het verloop, de oorzaak, de aanleiding en de weg die nog steeds niet uitgewandeld is. Met het lezen van dit boek realiseer ik me één ding tot in de kern van mijn wezen, vanuit wantrouwen ‘comes no good’. Thuis, op school, op de werkvloer –overal, gedijt iedereen uiteindelijk het best bij vertrouwen, vrijheid en respect.

Uit goed ontstaat goed.

Werk en privé vloeien steeds meer in elkaar over. Dus werk heeft een steeds grotere plek in ieders (gevoels)leven. Organisaties mogen meer – moeten meer (vind ik) – mensgedreven zijn in plaats van meestal alleen procedure- proces- machts- of geldgedreven. Zoals Semler zo mooi zegt “We at Semco don’t want to be a bigger company but a better one.” Leest iemand dit, een baas een werkgever een organisatie? Een aanrader ‘Maverick’ en een verhaal dat, als je uit je veilige hoek durft te komen, op alles toepasbaar is en ongelofelijk inspireert.

Hoog tijd om uit de veilige hoek te komen, uit mijn veilige hoek 'that is'.

Zo stel ik me voor hoe het eruit ziet wanneer ik uit MIJN veilige hoek kom. Heb er nu al zin in!

Beeld: expositie van kleuren/ Mixed Grill

Hieronder uit de prachtige VPRO-serie Kapitale kracht van geluk, het interview met Ricardo Semler.


maandag 21 oktober 2013

Back.in.Bloggin'business!#@Maaikes.Writersblog

2 september schreef ik over het heengaan van een muze mij onbekend. De volgende post meldde ik van een enorme kwetsbaarheid. Nu ben ik en zijn we bijna twee maanden verder. Ik heb me ingehouden hier op Maaikes.Writersblog - ondanks mijn minor block had ik evengoed meer te melden dan ik heb gedaan. Liet me leiden door één terloopse opmerking.

Zonde, want ik vertoef graag hier in mijn 'online nook'. En ik heb me nooit ingehouden of laten leiden door opmerkingen van anderen. Daarbij schrijf en post ik in eigen tijd en lang leven het kunnen agenderen van posts (...en dan verantwoord ik me ook keurig). Niemand komt aandacht te kort en ik begeef me zoals altijd keurig binnen de lijntjes - en dan laat ik me evengoed leiden door één zo'n terloopse opmerking. Niet meer mensen.

De post voor woensdag staat klaar, voor vrijdag in de maak en ik ben nog op zoek naar iemand die me kan helpen bij vertalen van MoederAltaar. Een begin is gemaakt, maar engels is niet mijn 'native tongue' en dat merk ik :-).

Dus ben ik 'Back.in.Bloggin'business' joeehooeeee. Tot snel iedereen!

Beeld: Ha!Photography on Flickr


maandag 14 oktober 2013

Tekst, stempels en koffievrij (oefh)

Nieuwe tekst op het raam...


...nieuwe stempels in de maak met beginnersfouten :-)...



...en de komende twee weken geen koffie, vanmorgen mijn laatste genuttigd, en alcohol. Verder even weinig te berichten, ik werk hard aan MotherAltar#Altar.for.Life.



vrijdag 4 oktober 2013

In.de.krant#met.mijn.Luchtkastelen

Easy post vandaag. Foto van artikel in Noord-Hollands Dagblad - Alkmaarse Courant. Dat was een prettig treffen met Rob Bakker gister.


Natuurlijk ook op Facebook gepost :-).

woensdag 2 oktober 2013

Having.Guts#Ziel.op.de.Tong

Het is een klein begin van een kleine én grootse droom. Ik durf er nog niet teveel over uit te wijden, bang dat het 'ongeluk' brengt. Je zou kunnen zeggen dat ik 'zwanger' ben en ook al weet van 'wat', maar dat ik niet te vroeg durf te juichen.

Een paar plaatjes. Uitleg, het verhaal volgt later wel. Het heeft nog tijd nodig om te groeien. Ik weet al wel hoe 'het' heet #ZielopdeTong. Mooi hè.

In mijn 'heilige ruimte' I.(have).guts...

...komt ook omdat er 'a whole lotta love' in de lucht hangt ;-)

Dit is zo heerlijk om te doen - en het is hier niet 'om' te doen.


Dit is een deel van het verhaal, de buitenkant - over de binnenkant vertel ik later :-)

maandag 30 september 2013

Wij.zijn.elkaars.Spiegels#Al.Tijd

Zometeen lees je de woorden van Brad Pitt. Een bloedmooie man, maar ook een wijs man. Je leest zo ook waarom.

In het hier en nu is mijn verbondenheid met lief C. altijd prioriteit nr. 1 en wij zijn daarin en in alles wederzijds. Maar de woorden van mister Pitt herinneren me meer dan ooit aan dat we elkaars spiegels zijn - ALTIJD en dat onze woorden en daden in onze relaties heel veel impact hebben - ALTIJD.
Daarom dat ik zijn tekst hier met jullie deel. Heel inspirerend.



Brad Pitt over zijn liefde Angelina Jolie.

"My wife got sick. She was constantly nervous because of problems at work, personal life, her failures and children. She lost 30 pounds and weighted about 90 pounds. She got very skinny and was constantly crying. She was not a happy woman. She had suffered from continuing headaches, heart pain and jammed nerves in her back and ribs. She did not sleep well, falling asleep only in the mornings and got tired very quickly during the day. Our relationship was on the verge of a break up. Her beauty was leaving her somewhere, she had bags under her eyes, she was poking her head, and stopped taking care of herself. She refused to shoot the films and rejected any role. I lost hope and thought that we’ll get divorced soon…

...but then I decided to act. After all I’ve got the most beautiful woman on earth. She is the idol of more than half of men and women on earth, and I was the one allowed to fall asleep next to her and to hug her. I began to shower her with flowers, kisses and compliments. I surprised and pleased her every minute. I gave her a lot of gifts and lived just for her. I spoke in public only about her. I incorporated all themes in her direction. I praised her in front of her own and our mutual friends. You won’t believe it, but she blossomed. She became better. She gained weight, was no longer nervous and loved me even more than ever. I had no clue that she CAN love that much.

And then I realized one thing: the woman is the reflection of her man.

If you love her to the point of madness, she will become it."

Brad Pitt 
 
 

De tekst heb ik gevonden via Adam Danyal zijn Facebook-pagina.