Zolang niet gestemd, staat alles open #Stories.of.my.Life

Alles staat open. In mijn leven geldt dat bijna letterlijk. Dat geldt ook voor als je gaat stemmen, zolang nog niet besloten en nog niet gestemd, staat alles open. Afgelopen woensdag mocht ik naar de stembus voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Zoals ik geïnspireerd raak van een blanco wit vel, omdat dan de wereld aan mogelijkheden voor me open ligt, zo raak ik voordat ik stem ook heel enthousiast en geïnspireerd; want alles is dan nog mogelijk en alles ligt open.

Natuurlijk is dat niet helemaal waar. Alkmaar waar ik woon, is geen blanco vel of een tabula rasa – het is een stad met inwoners, voorzieningen en er is beleid dat dagelijks wordt uitgevoerd. Alles is er in feite al. Stemmen gaat dan vooral over 'hoe alles gaat'.

 

Ik ben als burger niet blij met 'hoe alles gaat' of met 'hoe sommige zaken gaan' – maar kan dus wel een stemduit in het zakje doen als het om kiezen gaat. Omdat ik woensdagmiddag nog volop zwevende was, heb ik me laten 'adviseren' door de kieswijzer.

Dertig stellingen passeerden de revue en steeds als ik het niet wist, vroeg ik me af 'ben ik neutraal' of heb ik 'geen mening' en wat is het verschil? Ik had voor ik aan deze queeste begon al een voorkeur. Ik mag graag groen en een beetje links stemmen, maar goed lokaal kunnen de kaarten toch weer anders geschud zijn.

Waar ik echt geen mening over had, klikte ik uiteindelijk 'geen mening' aan, en waar ik dacht, deze kwestie is voor mij 'onderhandelbaar' zou ik in politiek zitten, klikte ik 'neutraal' aan. Ik stelde mezelf voor als een D66 die de regering aan een meerderheid helpt – waar eens, maar meer ook niet.

Niet geheel onverwacht rolde GroenLinks als partij uit de kieswijzer-bus. Daarna, zo gedwee als ik ben – nu ik toch de kieswijzer had gebruikt – volgde ik het advies, en vulde aldus mijn vakje in het stemhok rood. Nummer 2, mochten de 'locals' zich afvragen op wie ik dan heb gestemd.

Gestemd is gestemd, niets ligt meer open – kleur is bekend. Toch voel ik me wat melancholisch of weemoedig, want hoe enthousiast stemmer ik ook altijd was, zo enthousiast was ik nu niet. Ik ben principieel stemmer, het is een recht en er is keihard geknokt voor dat recht, dus stem ik.

Maar ik vraag me meer en meer af of het politieke systeem in het algemeen en in Nederland in het bijzonder wel werkt. Of het DE oplossingen gaat bieden. We leven in een nieuwe wereld met oude systemen; politiek, financiëel en economisch. De oude systemen dragen bij aan oude problemen in hooguit een nieuw jasje maar komen niet met nieuwe oplossingen.

Russel Brand legt bovenstaande prachtig uit. Dus hou ik hierover verder mijn mond, en raad ik je vooral aan dit filmpje te bekijken. Hoewel ik het niet over mijn hart kreeg niet te stemmen, geeft Russel uitstekend aan waarom 'ook' niet moet stemmen.

Met wat weemoed nog in mijn hart, wens ik jullie een prachtig weekend toe. Tot snel hier in het digitale.