Twittercolumn @#Sweet.Saturday

Vandaag is het feest. Vandaag is Veerle mijn jongste zus jarig. En vandaag is het ook feest zoals eigenlijk de hele week, omdat mijn twittercolumn deze week weer tot de top drie beste twittercolumns hoort. Heel blij. Een goede afsluiting van deze februari. Laat maart maar komen!

Beeld: Natuurfragmenten.nl

Twee musjes roepen mij blij na. Een kat op het dak spint de zon toe. Bomen wuiven dat het een feest is. Hiep hoi bijna lente.#twittercolumn
— Maaike van der Werff (@MaaikeTweets) 24 februari 2015

"....alles wat je aandacht en liefde geeft, groeit..." #Stories.of.my.Life

Sinds zeven maanden zit ik bijna wekelijks aan mijn administratie. Alles wat ik moet betalen op een rij; mijn betalingen checken en uitrekenen wat ik opzij kan zetten. Dit jaar staat onder andere in het teken van financieel onafhankelijk worden. Vandaar.

Ooit was ik een kei in uitstellen en nog beter in mijn enveloppen ongeopend laten. Dat veranderde geleidelijk aan, maar ik bleef 'cold feet' houden wat mijn papieren 'sores' betreft. Soms kwam ik daardoor in de problemen en liep ik daardoor achter mijn eigen feiten aan.

Nu wil ik voorgoed anders en vooral beter. Ik wil de wind eronder hebben en in het proces zelf een buffer kunnen opbouwen. Want één ding heb ik vorig jaar geleerd, je weet nooit hoe het leven loopt. Je kan 'zomaar' tot de keuze komen het leven wat was los te laten en financieel 'op jezelf komen te staan.'

Met mijn 'koffieblik-revolutie' en mijn nieuw hervonden kracht (anders kan ik het niet omschrijven) om wekelijks mijn administratie bij te houden en op te bouwen, hervind ik mijn trots, eigenwaarde en groeiende onafhankelijkheid. Ik heb geleerd dat alles wat je aandacht en liefde geeft, groeit...

Ook al doe ik het zelf en is het mijn keuze - ik ben dit leven en het universum zo intens dankbaar hiervoor. Ik voel me hierin zo gedragen. Dat zo iets fysieks - materieels - zo een uitwerking kan hebben vind ik meer dan bijzonder.

Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen in deze van de bloglezer. Wil je ze delen? Reageren kan onder het artikel of mail me naar maaikes.writersblog(a)gmail-punt-com.

Dogma x3 #Stories.of.my.Life

Mijn eigen opgelegde dogma van 3x per week posten loslaten. Een mooier moment dan nu op een zaterdag bestaat niet. Op een dag dat ik nooit post, na een week dat ik nog maar één keer gepost heb. Loslaten. Me vrij voelen in mijn schrijven, en de momenten waarop ik dat doe. Een van de adagia dit jaar (naast beter voor mijn lichaam zorgen en financieel onafhankelijk worden).

De foto staat helemaal los van de tekst. Gewoon omdat ie me dierbaar is. Een knappe shot van mijn moeder en mij.

Nagenieten #Stories.of.my.Life

Geen tekst. Nou ja, bijna geen tekst. Alleen een plaatje. Van afgelopen weekend. Van mijn jongste zusje die opgaat in haar 'Tattoo kleurboek voor volwassenen'. Een cadeau voor haar aanstaande verjaardag. Ik geniet nog na met onder andere dit beeld in mijn hoofd.

Nieuw normaal #ThrowBackThursday

Een iets ander blogritme deze week. Twee posts in plaats van drie. Dus morgen geen #EasyFriday, maar vandaag wel #ThrowBackThursday.

Deze foto is genomen vlak nadat ik bij ex-lief C. weggegaan was. Regelmatig zat ik in deze tuin, net bij Daan ingetrokken, met dit uitzicht:'Staring and trying to get my shit together.'

Sindsdien is veel veranderd. Het is nog steeds landen en er ontstaat geleidelijk aan een nieuw normaal. Denk nog veel aan het moment dat ik zelf de trekker eruit trok. De impact daarvan op iedereen. Nog dagelijks voelbaar. Het is goed nu. Voor mij. Ik kan natuurlijk ook alleen voor mezelf spreken. Dankbaar voor alles. Voor Mr. Big. Voor het huis wat ik nu voor zolang nodig 'thuis' mag noemen. Voor mijn huisgenootje. De vriendinnen die nog steeds zijn. Wat een reis.

Achter nu in 't voor #Dichterlijke vrijheid

Achter nu in 't voor

 

Wij schrijven ons verhaal

Wij schrijven de woorden

van onze voor-voormoeders

Lopen in hun voetstappen

worden hun achter-hoeders

Geven hun verhalen door

Zo leeft achter nu in 't voor

 

Foto: Colin Caird - Library of New South Wales



Dit gedicht is een ode aan al mijn voormoeders. Binnenkort laat ik een tatoeage zetten als eerbetoon aan alle vrouwen die mij voor zijn gegaan. Mijn moeder, haar moeder, mijn overgrootmoeder en haar voormoeders. Ik kom uit een lijn van bijzondere vrouwen. Dat zie ik in mijn moeder, haar zus en haar twee dochters. Slim, grappig, dapper en sterk. Ik vind het megacool dat ik bij hen hoor.

Twittercolumn @#Easy.Friday

Lekker makkelijk op #EasyFriday mijn twittercolum van week 5. Ook omdat deze door de moeder van de twittercolumn Diana van Ewijk tot de top drie van diezelfde week is uitgeroepen. Dat maakt deze twittercolumnende (?) dame tuurlijk hartstikke trots!

Heel stil. Sneeuwt het wit. Terwijl ik behaaglijk binnen zit. Al't geluid gedempt aan. Zie ik een wonder winterland ontstaan.#twittercolumn
— Maaike van der Werff (@MaaikeTweets) 30 januari 2015

#EveryDayChallenge #Fotomobielen

Sinds een paar maanden post ik iedere dag, oké er kan een dag tussen zitten, via Instagram een foto. Het gaat om #EveryDayChallenge voor een periode 21 dagen. Dus 21 dagen iedere dag één foto. Om het mezelf nog makkelijker te maken, plak ik er er een thema aan vast. Inmiddels ben ik toe aan mijn derde serie van 21 dagen #EveryDayChallenge.

#Peace. An angel

De afgelopen weken was het thema #AnimalPlanet, daarvoor #Peace en mijn nieuw thema de komende 21 dagen is #MattersoftheHeart. Zaken die mijn hart doen laten zingen. Wat er ook gebeurt, ik moet een plaatje plaatsen. Dat leidt soms tot prachtige kieken en soms ook helemaal niet.

De reden dat ik dit doe, is dat ik het lastig vind 'iets' af te maken. Door mezelf iedere 21 dagen een dagelijkse opdracht te geven maak ik het 'klein' en overzichtelijk. Ik sla alleen met mijn thema wel eens de plank mis. 21 dagen beesten kieken is als je niet ieder weekend naar de dierentuin gaat, best lastig. Zeker als je het afwisselend wilt houden.

#AnimalPlanet. Just a dude on the fridge.

De kwaliteit van de kieken is wisselvallig desalniettemin deel ik hier een paar daarvan graag met WRitersBLog-lezer. Benieuwd of de WRitersBLog-lezer ook doet aan deze manier van creatief bezig zijn en zichzelf daarbij oplegt iedere dag of week of maand iets te creëren. Vooral benieuwd naar de verschillende resultaten, hier of in mijn e-mailpostbus (maaikes.writersblog(a)gmail-punt-com).

#AnimalPlanet. What once was a sheep.



#Peace. A lit candle.

'Revolutie in een koffieblik!' #Stories.of.my (up-dated)

105 dagen geleden begon ik mijn eigen 'Revolutie in een koffieblik'. Ik pakte een leeg blik, waar oploskoffie in gezeten had, om daar vanaf dat moment € 1,00 per dag in te doen. Het idee is simpel, je spaart een klein bedrag per dag en als je daar maar lang genoeg mee doorgaat, wordt dat kleine bedrag vanzelf een groot bedrag.

Deze 'Koffieblik-revolutie' heb ik niet zelf bedacht. De 'Coffee Can Revolution' ontketende zich in Amerika, nadat Elizabeth Gilbert (ja, die van 'Eat, Pray, Love) bij Oprah voor haar Super Soul Sunday-sessie op de bank zat. Ze vertelde een verhaal van een vrouw achtergelaten door haar man, alleen achterblijvend met vijf kinderen, die toen besloot ooit de wereld te zien. Sindsdien stopte zij één dollar per dag in een koffieblik. Twintig jaar later maakte ze haar wereldreis.

Ik, moeite met sparen, bedacht me nadat fragment gezien te hebben: "dat kan ik ook!" En wat blijkt, ik kan het ook. In ieder geval al 105 dagen lang. De bedoeling is dat lang genoeg vol te houden om een paar mooie reizen te maken. Ik heb dus nog wel wat dagen en koffieblikken te gaan. Maar het moet lukken, aangemoedigd door mijn eerste koffieblik gevuld met nu maar liefst € 105,00.

Het is bijzonder hoe dat kleine dagelijkse ritueel van geld in het koffieblik stoppen (of soms na tien dagen - dan lijkt het sneller te vullen), zoveel voldoening schenkt. Het is een cadeau voor mijn latere zelf.

PS Bovenstaande kan natuurlijk ook heel goed met een echte ouderwetse spaarvarken of spaarpot.

'One Coffee Can at a Time'