Je buigt en neemt het applaus in ontvangst
't publiek bedankt jou voor jouw leven,
dat zij jou mochten aanraken
voor enkele kostbare seconden
voor dat heel even
De betekenis van jouw voorstelling ontgaat me
dat en die verwarring raakt me
voor meer dan een nu
voor meer dan 'n leven
De acteur, de charmeur, het masker en daarachter
die niet buigt en zich geen applaus waardig acht
nog altijd wacht op waardering
van buiten omdat binnen niets
dan een schaduw is
Waar het leeft in de luwte van het leven
van de acteur met de lachers op de hand
herkent de schaduw niets van zichzelf
bang om betrapt te worden
op dat grote gebrek
Je buigt maar je snapt er niets van
Geen opmerkingen:
Een reactie posten