donderdag 22 oktober 2015

Story-Telling-Time #Verhalen

De laatste weken verhaal ik weer en lees ik verhalen 'van toen' zelf geschreven. Zo kwam ik onderstaande (niet-af verhaal) tegen. De verhalen-energie bubbelt weer... Wat daar ook van komt, maakt niet uit. Het is weer voelbaar, dat is genoeg.


"Een jonge vrouw, ze leeft alleen in een grote stad, laten we gemakshalve de stad Amsterdam noemen. Daar kunt u wel een plaatje bij maken. Ze woont in wat ooit een pakhuis was. Een oud karakteristiek en charismatisch gebouw. Bonkig, stevig met dikke muren. Donkere muren, de stenen lijken wel met teer besmeurd. Het hout is nog net niet zo oud als het huis zelf maar doet wel oud aan. Het wringt zich in allerlei bochten om het huis, de muren en de ramen van ondersteuning en omlijsting te voorzien. Het hout is met een krijtwitte kleur beschilderd. Voor het huis staat een grote, rijzige boom. Een beuk. Niet een recht-toe-recht-aan beuk maar een treurbeuk. De takken en bladeren vormen een kralengordijn voor de ramen van het appartement van de jonge vrouw in dit verhaal.
Ze, de vrouw, is begin dertig. Waarschijnlijk omdat ik bijna dertig ben en omdat veel mensen om me heen zich in het begin van hun dertiger-jaren bevinden. Daarmee is ze jong maar niet te jong. Ze heeft al het een en ander achter de rug en nog meer voor de boeg. Daar kom ik later op terug. In haar appartement wordt ze vergezeld door haar benijdenswaardige boekencollectie, een kolossale bank, de piano en haar kat. Een vriend heeft ze niet. Vrienden en vriendinnen daarentegen wel: Vriendvrienden, kroegvrienden, familievrienden en collega-vrienden. 
Ze is dol op Italiaans eten, oude films, jazz, eindeloze wandelingen door het Noord-Hollandse duingebied (Mocht u daar nog nooit gewandeld of gefietst hebben, zij raadt het u van harte aan), haar familie en reizen. Over dat reizen, ze houdt ervan maar haar leven weerhoudt haar ervan. Ze heeft een heerlijke maar een zeer drukke baan. Waar ze zich maar moeilijk van los kan maken. Ze zou best op vakantie kunnen maar haar verantwoordelijkheidsgevoel, zit haar in de weg. Ze laat zich van het reizen weerhouden."

(En ik heb mijzelf, nu begin 40, lang van het verhalen lezen en vertellen gehouden. Hoe zo???! Story-telling-time folks! - in welke vorm dan ook. Thuis lezen op de bank, of digitaal verhalen op het blog. Who knows :-) )

Geen opmerkingen: