 |
| Nora Ephron |
Wanneer het was dat weet ik niet meer, ik was negen of tien jaar. Ik zat in de auto met mijn moeder en wij hadden het over wat ik kon worden als ik later groot ben. Hoe ze erop kwam weet ik niet, maar mijn moeder zei in die auto: "Met schrijven kan je ook centjes verdienen, bijvoorbeeld voor een krant. Dan ben je een journalist, net zoals Wim (Meiners)." Geen slecht idee, maar ik was nog niet zeker. Zeker wist ik het pas na het zien van de film 'All the president's man' (gebaseerd op het 'Watergate'-schandaal), ik was 12 of 13 jaar: ik zou onderzoeksjournalist worden. Mijn carrière zou bestaan uit het blootleggen van grote politieke (doofpot-)affaires net zoals mijn held Carl Bernstein.
 |
| Links: Carl Bernstein recht: Bob Woodward |
Jarenlater, Carl Bernstein een beetje vergeten, had ik inmiddels een andere held, een heldin wel te verstaan: Nora Ephron. Toen ik er achter kwam dat zij getrouwd was geweest met mijn andere held Bernstein en zelf ook journaliste was, deed dat haar status als mijn heldin-zijn alleen maar goed. Dat moge duidelijk zijn.
Het begon voor mij met 'When Harry met Sally' waarvoor ze het scenario heeft geschreven. Ephron is als scenarioschrijver verantwoordelijk voor de scripts van films als 'Silkwood', 'When Harry met Sally' (mijn 'all time favorite'), 'Cookie', 'My Blue Heaven', 'This is my life', 'Sleepless in Seattle', 'Mixed Nuts', 'Michael', 'You've got mail, 'Hanging up', 'Bewitched' (re-make van de serie), 'Julie & Julia' en de film 'Heartburn' (gebaseerd op haar roman over haar periode met Carl Bernstein). (Een groot aantal van deze films en een aantal andere films heeft ze ook ook geregisseerd en (mede-)geproduceerd).
 |
| Meryl Streep in de film 'Silkwood'. |
Ik ben 'in complete awe' als het om haar schrijfwerk gaat. Haar verhalen zijn met gevoel voor drama en humor, maar bijna nooit op de traan of grap geschreven, de dialogen zijn scherp en de verhalen kenmerken zich altijd door een enorm gevoel voor menselijk (on)vermogen (of zoals zij zelf gezegd heeft "the inner 'sturm und drang' of people"). Ik ken geen andere scenarist dan Ephron die me met de mensen zo kan laten meeleven en ik ken geen ander die mij in één film, in één scene zelfs, kan laten meelachen èn meesnikken. Na het zien van een Ephron-film heb ik altijd een voldaan gevoel.
Mijn all-favoriet en nr. 1 is en blijft 'When Harry met Sally'. Maar op plek 1a sinds 2010 is 'Julie & Julia', film waarvoor ze niet alleen het script schreef maar ook de regie voor haar rekening nam. ('Julie & Julia' is een prachtig verhaal hoe een kook-'fairy', Julia Child, uit jaren '50/'60 heldin en inpirator is voor een foody anno 2001, Julie Powell. De film bevat prachtige beelden van heerlijk eten, je reinste 'food-porn', Nora was zelf ook een foody. Zulks echter geheel terzijde en daarom tussen haakjes).
 |
| Meryl Streep en Jack Nicholson in 'Heartburn' |
 |
| Tom Hanks en Meg Ryan in 'You've got Mail' |
 |
| Stanley Tucci en Meryl Streep als Paul en Julia Child |
Het is dezelfde Nora Ephron die mij verliefd heeft laten worden op New York. De stad die een hoofdrol speelt in heel veel van haar films. Het New York dat ik ken en waarop ik verliefd geworden ben is het New York van Nora Ephron. Soms zet ik 'When Harry met Sally' op alleen al vanwege die wonderschone beelden van die magische stad. Haar New York is waar ik ooit nog een keer naar toe ga. En dan ga ik zeker naar de boekhandel Shakespeare & Co. waar Sallly en Harry elkaar 10 jaar na hun eerste ontmoeting weer treffen.
Nu is Nora Ephron dood, er gaat nooit meer een film van haar schrijvers- en regiehand komen. Geen films meer die mijn wereld op haar manier een beetje mooier en voller maken. Haar talent - haar schrijven, is een inspiratie voor mij en zal dat altijd blijven. Mijn droom is nog steeds een onderzoeksjournalist te worden à la Bernstein in de jaren '70 - maar mijn ambitie is een keer een roman (af) te schrijven, te publiceren en te verfilmen zoals de roman 'Heartburn' van Ephron. Met Ephron nu niet meer alleen als heldin maar ook als mijn 'good fairy', zoals Julia Child, Julie Powell's 'good fairy' is.
 |
| Julie (Adams) & haar 'good fairy' Julia (Streep) |
 |
| Ik met mijn 'good fairy' Nora Ephron |
#up-date
Onlangs trof ik het artikel 'Nora Ephron's Final Act' aan, geschreven door haar zoon (met Carl Bernstein) Jacob Bernstein. Het gaat over Nora's naderende dood. Ze bleek geruime tijd voor haar overlijden al ziek. Maar weinig mensen wisten ervan. Het artikel beschrijft net zo gevat, dramatisch en eloquent als Nora zelf het wezen van Ephron en haar omgang met haar ziekte en later toen duidelijk werd dat beter worden er niet meer in zat, haar dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten