WritersBLog mijn dichtbundel 'and then some' #DichterlijkeVrijheid #Inspireren

Op mijn lijst staat al 9 jaar lang te prijken, een dichtbundel in eigen beheer uitbrengen. Maar ondertussen deel ik mijn gevonden woord-pareltjes (ik heb geen zin in bescheiden te doen) hier op het wereldwijde web. En ik heb besloten dat dit WritersBLog mijn dichtbundel 'and then some' is. Voor iedereen toegankelijk voor iedereen beschikbaar. En als er een uitgever is die mijn gedichten wil bundelen...'you're welcome'.

Dus met een dikke middelvinger naar even alles en iedereen en naar mijn eigen goede voornemens in het bijzonder, mijn laatste aanwinst. Een alom voelen opgevangen in dit lijf vertaald naar de volgende woorden...

Het lied van dit Universum

Alles ligt in mij besloten
de wereld, het bestaan.
Alles kan zich in mij ontvouwen
voortduren en vergaan.
Ik ben heel en ik ben al.
Met liefde alom overgoten
in het ritme van het hart
drum ik zacht
met iedere slag
het lied van dit Universum.

Een nieuwe bril en van standpunt durven veranderen #StoriesofmyLife

Hoe ik nu vaar en ervaar wordt meer en meer gekleurd door mijn grondtoon van geluk en dat heeft ook flinke impact op hoe ik tegen 'oude' pijn en pijnlijke ervaringen aankijk. Een indringend besef is dat in het nu niets nooit verandert wanneer je met een 'oude' bril er naar blijft kijken. Situaties veranderen dan niet, anderen veranderen niet en ikzelf verander dan niet. Een soort van 'het komt nooit meer goed'-principe. En dat is niet waar.

Met de 'oude' bril blijft alles hetzelfde, reageer jij hetzelfde, reageert de ander (op jou) hetzelfde en zo hou je jezelf maar ook de ander gevangen in een (oude) rol. Niemand ontstijgt zichzelf en alles en niets blijft de 'oude' zelf en vaak zijn we dat zelf niet eens. Vaak zijn het onze opvattingen, beperkte overtuigingen en oude patronen. Geen nieuw perspectief want je weet zeker 'dat het toch wel weer zo zal gaan'. Als vanzelf handel je daarnaar, reageert de ander daarnaar en blijft alles inderdaad hetzelfde. En dat is niet waar.

Rollen en de woorden die we voor bepaalde rollen gebruiken, kunnen heel dominant zijn. Denk aan rollen en woorden als 'dader' en 'slachtoffer'. Zolang een 'dader' altijd, ook na een feit, als 'dader' wordt genoemd en benoemd, zolang blijft ook het 'slachtoffer', 'slachtoffer'. Ook wanneer één van hen of beiden allang verder zijn. In tijd en ontwikkeling. Beiden worden met een 'oude' bril bezien en zullen in de opvatting van anderen hun rol niet weten te ontstijgen. Om maar een voorbeeld te noemen.

Nu is het perspectief van anderen op anderen niet zo interessant. In ieder geval niet voor mij persoonlijk, want ik voel inmiddels dat de woorden gebezigd vanuit (de bril van) anderen mij niet definiëren. Maar meningen en woorden van anderen kunnen wel 'dominant' zijn en kunnen raken. Het enige wat jij en ik kunnen doen, is alles bij onszelf houden en ons realiseren dat onze mening over een ander, onze mening is en niets zegt over het leven en welzijn van een ander. Daarbij voegt het niets aan ons welzijn toe om vooral van alles over een ander te vinden.

Mijn 'oude' bril heb ik aan de wilgen gehangen en ik merk dat daarmee een wereld aan mogelijkheden is open gegaan. Daarbij heb ik geleerd dat als het perspectief of uitzicht mij niet bevalt, dat niet aan de ander ligt, maar dat ik zelf van standpunt kan veranderen. Ik ga niet over het handelen of zijn, doen of laten van een ander. Als het mij niet bevalt, is het aan mij daar iets mee te doen, mocht ik voelen dat dat (voor mezelf) nodig is. Als je van standpunt verandert, verandert ook het perspectief. Dus met mijn nieuwe bril en de mogelijkheid van standpunt te veranderen treed ik de wereld met open vizier tegemoet [met soms een lastig moment]. Jij?

You might also like Mijn licht; omdat het december is #StoriesofmyLife #AltarforLife  Grondtoon 'Geluk' #StoriesofmyLife #Inspireren #Geluk #Zelfgenezend Vermogen

Deze mooie woorden opnieuw gevonden #StoriesofmyLife

Every day, think as you wake up, today I am fortunate to have woken up,
I am alive, I have a precious human life, I am not going to waste it,
I am going to use all my energies to develop myself,
to expand my heart out to others,
to achieve enlightenment for the benefit of all beings,
I am going to have kind thoughts towards others,
I am not going to get angry or think badly about others,
I am going to benefit others as much as I can. 
-His Holiness the XIV Dalai Lama

Grondtoon 'Geluk' #StoriesofmyLife #Inspireren #Geluk #Zelfgenezend Vermogen

Als je een griep goed uitziekt, is je energieniveau daarna doorgaans beter dan daarvoor. Logisch want zo'n griepje kruipt langzaamaan naar de oppervlakte dus is je lijf voordat die rakker doorbreekt al niet 100% fit. Ik bemerk bij mezelf na zes dagen thuis te zijn geweest, nieuwe zin, een scherpere blik en de behoefte te delen.

Sinds een paar maanden ben ik bezig met het thema 'geluk'. Alhoewel 'geluk' een te zwaar woord is. Het Engelse woord 'joy' past beter terwijl de vertaling 'blijdschap' weer verder staat van wat ik bedoel. 'Geluk' is het (woord) dus. In mijn laatste depressie die ik in alle intensheid maar vooral bewustzijn ervaarde, voelde ik dat ik in wezen niet ongelukkig ben. Sterker nog, ik ervaarde dat ik gelukkig ben. Belangrijker nog, ik herkende dat gevoel van 'geluk' (joy) niet als gevoel maar als 'staat van zijn'. Als grondtoon van mijn bestaan. Als iets dat er altijd is en in mij besloten ligt.

Dit besef daalt met iedere dag dieper in en kleurt meer en meer mijn dagen en de keuzes die ik maak of niet maak. Dat laatste klinkt misschien wat flauw maar het is wel 'key' in mijn leven nu. Ik ben meer bezig met 'geen keuzes' te maken en vooral af te stemmen op mijn 'geluk', dan bezig keuzes te maken en vooral toch vooral toch en vooral toch in beweging te zijn. Want God je zult maar niet in beweging zijn en slechts zijn.

De ironie van geen keuzes maken is de ruimte die dan ontstaat waardoor dingen zich ontvouwen en in beweging komen. Niet meer 'pushen', niet meer afdwingen maar laten ontstaan en durven ontvangen. Zoals ik merk dat geluk de grondtoon van mijn bestaan is, is beweging dat ook; die meer kans krijgt zonder het geduw en getrek wat de meeste van ons doen. Niet zo verwonderlijk, want dat is ons aangeleerd.

Ik kan niet beginnen met te omschrijven wat dit alles met mij doet. Een 'thuiskomen-gevoel'. Een 'hè, hè, zo moet het zijn-gevoel' (en die reis begon HIER). De helderheid die het geeft op mezelf en mijn keuzes nu en de keuzes die in het verleden liggen. De duidelijkheid die het schept voor mij in relatie tot mezelf en tot anderen (vriend, familie en vrienden).

Het voelt alsof ik wortel geschoten heb en ik veel steviger in mijn schoenen sta, rustiger ben en stiller. Geen bewijsdrang of hyper-de-piep ik moet eruit, maar eerder met vertrouwen en in stilte in continue afstemming (dat is wat anders dan continu afgestemd zijn - ik bedoel: ik ben niet klaar, 'I still have to get a lot of my shit together'). De behoefte te delen heb ik wel, vandaar ook hier en nu dit 'stukkie tekst'. En meerdere zullen volgen 'for sure'. Ondertussen onderzoek ik en ontdek ik verder.

You might also like Mijn licht; omdat het december is #StoriesofmyLife #AltarforLife  Een nieuwe bril en van standpunt durven veranderen #StoriesofmyLife

Tot Beterschaps! #StoriesofmyLife #Bloggen

Na 2 dagen ben ik er meestal wel klaar mee. Maar één van de intenties van 2017 is zelf-liefde. En in dit geval betekent dat: uitgriepen. Dus ben ik al een paar dagen (lees: 5) onderweg. Tussen mijn gekuch en getuk door, probeer ik mezelf van het lamlendige gevoel af te leiden. Naast het leesvoer dat ik amper aangeraakt heb (na 2 regels dut ik al weg), heb ik nog altijd mijn foto-mobiel.

Laat Mr. Big nou in een van de meest fotogenieke appartementen van Alkmaar wonen. Dus fotografeer ik er lustig op los. Vanuit bed en vanaf bank of stoel. Want van mooie uitzichten en goede afleiding en genoeg slaap, knapt een mens vanzelf weer op. (En dan vind ik het voor 2017 wel weer mooi geweest.)

Tot beterschaps iedereen!

Truman Capote. Is dood. Twee keer. #Bloggen #AltarforLife #StoriesofmyLife

Truman Capote.
Is dood.
Twee keer.

De schrijver Truman Garcia Capote, geboren 30 september 1924, overleed op 25 augustus 1984.
De ongeëvenaarde Philip Seymour Hoffman, die Capote in de film 'Capote' speelde, stierf 2 februari 2014.
Dus Truman Capote is dood. Twee keer.

Truman Capote

"To me, the greatest pleasure of writing it's not what it is about, but the inner music that words make."

Philip Seymour Hoffman

"If you're a human being walking the earth; you're weird, you're strange, you're psychologically challenged."