Sinds een paar maanden ben ik bezig met het thema 'geluk'. Alhoewel 'geluk' een te zwaar woord is. Het Engelse woord 'joy' past beter terwijl de vertaling 'blijdschap' weer verder staat van wat ik bedoel. 'Geluk' is het (woord) dus. In mijn laatste depressie die ik in alle intensheid maar vooral bewustzijn ervaarde, voelde ik dat ik in wezen niet ongelukkig ben. Sterker nog, ik ervaarde dat ik gelukkig ben. Belangrijker nog, ik herkende dat gevoel van 'geluk' (joy) niet als gevoel maar als 'staat van zijn'. Als grondtoon van mijn bestaan. Als iets dat er altijd is en in mij besloten ligt.
Dit besef daalt met iedere dag dieper in en kleurt meer en meer mijn dagen en de keuzes die ik maak of niet maak. Dat laatste klinkt misschien wat flauw maar het is wel 'key' in mijn leven nu. Ik ben meer bezig met 'geen keuzes' te maken en vooral af te stemmen op mijn 'geluk', dan bezig keuzes te maken en vooral toch vooral toch en vooral toch in beweging te zijn. Want God je zult maar niet in beweging zijn en slechts zijn.
De ironie van geen keuzes maken is de ruimte die dan ontstaat waardoor dingen zich ontvouwen en in beweging komen. Niet meer 'pushen', niet meer afdwingen maar laten ontstaan en durven ontvangen. Zoals ik merk dat geluk de grondtoon van mijn bestaan is, is beweging dat ook; die meer kans krijgt zonder het geduw en getrek wat de meeste van ons doen. Niet zo verwonderlijk, want dat is ons aangeleerd.
Ik kan niet beginnen met te omschrijven wat dit alles met mij doet. Een 'thuiskomen-gevoel'. Een 'hè, hè, zo moet het zijn-gevoel' (en die reis begon HIER). De helderheid die het geeft op mezelf en mijn keuzes nu en de keuzes die in het verleden liggen. De duidelijkheid die het schept voor mij in relatie tot mezelf en tot anderen (vriend, familie en vrienden).
Het voelt alsof ik wortel geschoten heb en ik veel steviger in mijn schoenen sta, rustiger ben en stiller. Geen bewijsdrang of hyper-de-piep ik moet eruit, maar eerder met vertrouwen en in stilte in continue afstemming (dat is wat anders dan continu afgestemd zijn - ik bedoel: ik ben niet klaar, 'I still have to get a lot of my shit together'). De behoefte te delen heb ik wel, vandaar ook hier en nu dit 'stukkie tekst'. En meerdere zullen volgen 'for sure'. Ondertussen onderzoek ik en ontdek ik verder.
You might also like Mijn licht; omdat het december is #StoriesofmyLife #AltarforLife Een nieuwe bril en van standpunt durven veranderen #StoriesofmyLife
2 opmerkingen:
Heel mooi en helder!
Dank je wel. Mooi om terug te krijgen.
Een reactie posten