Oudejaarsavond voorafgaand aan dit niet meer zo hele nieuwe maar zeker ook nog geen oude jaar zou ik niet alleen doorbrengen, had ik me voorgenomen. En zo liep het ook. Ik was waar ik wezen wilde...en toch voel ik me ongemakkelijk denkend aan het oudejaar 2018. Stiekem ruil ik 'm liever in voor mijn ongemak en mijzelf... Het was sowieso gemakkelijker geweest - gezien het feit dat mijn ongemak en ik inmiddels behoorlijk vertrouwd zijn geraakt. Prachtig gezelschap was het oudejaarsavond 2018, maar ingegeven door een samen-zijn die nu blijkt niet heel erg samen-was. Ja, cryptisch misschien, maar anders kan ik het niet zeggen.
Maar winst is met deze ervaring dat ik niet meer 'bang' voor mijn ongemak ben. Dat ik liever alleen ben met mezelf en mijn ongemak dan niet alleen in een samen wat niet heel erg samen is. Een hele wijze les (een dure ook, maar goed dan heb je ook wat). Lief ongemak, je bent er nog steeds. Je bent er nu. Een nieuw ongemak. Of misschien niet nieuw - vooral oud - maar een die ook getackeld mag worden. Nu het nieuwe jaar meer dan een maand 'oud' is. Kennelijk is dit ongemak één die niet op één oudejaarsavond te ervaren is...waar meer dan één avond voor nodig is. En dat is oké. Hoe ongemakkelijk ook. (Dus het 'oogsten, schransen en leren', die 7 vette jaren beginnen blijkbaar zo...)
31 december 2017 - 1 januari 2018
Lief ongemak,
Vanavond (oudejaarsavond) breng ik door met jou. Waar het misschien eerst 'gemakzucht' was, vinden van prettig gezelschap of een kek feest had ik niet echt zin in, is het nu vooral voortzetten van waar ik eerder dit jaar mee begonnen ben: het vinden van mijn gemak in ongemak.
Ik ben wel eens eerder van een oudejaarsfeestje naar huis gegaan maar dan trof ik altijd nog een huisgenoot of twee. Nu is het echt jij en ik. Oké, met een mini-fles Merlot en wat oliebollen. En oh voor de lezer, nee dit is geen 'roep' om een uitnodiging of 'schreeuw' om aandacht. Dit is alleen om te laten zien waar ik ben en hoe je een avond als deze ook kan besteden.
Mijn ongemak en ik zelf houden ons doorgaans van elkaar gescheiden. Te ongemakkelijk namelijk. Het hoort ook bij mijn 'bij mijzelf uitchecken' (en dit jaar weer nog meer (zelf)reflectie...it never stops). Dat wil ik oprecht niet meer. Ik wil alles van mezelf aangaan en vooral voelen. En op advies, gedoseerd. Vanavond is een oefening in voelen van ongemak en daarmee 'oké' te zijn.
Geen flitsend glitterpak, snelle babbels en hippe drankjes. Geen groot gezelschap (alhoewel ik gezelschap gehouden wordt door tig gevoelens...) of een klein exclusief klein gezelschap (nou ja...in dit geval wel héél klein en zeer exclusief ;-) ). Gewoon mijn ongemak en ikzelf.
Dat gaat ongemakkelijk zijn. En ongetwijfeld 10x slikken en ongetwijfeld terugkijken op meerdere van dat soort momenten afgelopen jaar. Niet makkelijk maar wel met een grote winst: dichter bij mezelf, mezelf beter kennen en daarmee meer van mezelf. Daar wil ik op verder bouwen. Maar ook ik wil dat al die momenten van ongemak van 2017 vanavond oplossen in mijn ongemak. Het is niet een situatie, omstandigheid of persoon. Het is van mij. Ik doe dit. En dat is goed.
Lieve mensen, ik wens jullie al het gemak in jullie ongemak toe - nu en alle nu's die komen gaan in het nieuwe 2018.
Liefs,
Maaike
Geen opmerkingen:
Een reactie posten